Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Συνέντευξη της Μαίρης Αρβανιτάκη για το Βιβλίο της "Ορή Λένη"



 Την Μαίρη Αρβανιτάκη την γνώρισα στην παρουσίαση του Βιβλίου της "Όρή Λένη " που πραγματοποιήθηκε στον Πολυχώρο Αίτιον στις  2 Νοέμβρη φέτος. Το Βιβλίο της ήταν μια απο τις ευχάριστες αναγνωστικές εκπλήξεις για μένα φέτος.
Ένα οδοιπορικό στην Κέρκυρα του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, ξετυλίγεται με έναν ιδιαίτερο και ζεστό τρόπο. Η ΚΡΙΤΙΚΗ μου για το Βιβλίο, για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα.

Στιγμιότυπο από την Παρουσίαση


Ευχαριστώ πάρα πολύ την Μαίρη για την συνέντευξη που μου παραχώρησε. Πάμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα την Συγγραφέα Μαίρη Αρβανιτάκη.

1. Θα ήθελες να μας δώσεις μια αίσθηση για το πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την συγγραφή; Πότε περίπου ένιωσες την ανάγκη να μοιραστείς τις ιστορίες σου με το αναγνωστικό κοινό;

Πριν αρχίσω να γράφω τις δικιές μου ιστορίες υπήρξα και είμαι μανιώδης βιβλιοφάγος. Διάβαζα τα πάντα εκτός απο τα μαθήματα του σχολείου. Θυμάμαι να κάθομαι στο δωμάτιο που μοιραζόμουν με τις αδελφές μου για να κάνω τα μαθήματα μου κι εγώ να χαζεύω από το παράθυρο- αφήνοντας τη φαντασία μου να τρέχει- πάνω απο τις στέγες των σπιτιών της παλιάς πόλης της Κέρκυρας..να περνά τη θάλασσα και να φτάνει μέχρι τα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου απέναντι. Πολλά χρόνια αργότερα ένοιωσα την ανάγκη να εκφραστώ με το γράψιμο.  Έτσι αποφορτίζομαι και λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά όλο αυτό. Πέρασε καιρός μέχρι να αποφασίσω να βγάλω από το συρτάρι μου τις ιστορίες μου.Τις έδωσα να τις διαβάσουν δικοί μου άνθρωποι και φίλοι μου που εκτιμούσα τη γνώμη τους κι αυτοί με τη σειρά τους με ενθάρρυναν να συνεχίσω.  Αν και πρώτα απ'όλα οτι γράφω θα πρέπει να αρέσει σε μένα.

2. Το «Ορή Λένη» είναι μια αληθινή ιστορία και μάλιστα η αληθινή ιστορία αγάπης της μητέρα σου που ξεδιπλώνει όλες τις πτυχές της οικογενείας σου. Ποιο κίνητρο σε παρακίνησε να γράψεις την προσωπική σου οικογενειακή ιστορία και ποιο θεωρείς εσύ ότι είναι το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της ιστορίας;

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι οπού από μικρή άκουγα την ιστορία των γονιών μου..πως ερωτεύτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 50 σε ενα όμορφο χωριό της Κέρκυρας..πως την έκλεψε ο πατέρας μου..πως τους κυνήγησε ο παππούς μου..τι καταστάσεις βίωσε..και όλα έφταναν στα αυτιά μου σαν παραμύθι. Έτσι άρχισα να σκέφτομαι μεγάλη πια πως ναι μια τέτοια ιστορία αγάπης και δύναμης για δημιουργία άξιζε να βγει στο φως.Η αλήθεια της είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της.

3. Η Λένη η πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι μια γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη με έναν αέρα ελευθερίας που εκείνη την εποχή λίγες γυναίκες τολμούσαν να εκφράσουν. Ποια θεωρείς πως ήταν η πηγή της δύναμης της;

Η μητέρα μου μιας και αυτή είναι η Πρωταγωνίστρια του Βιβλίου  πήρε πολλή αγάπη απο την οικογένεια της..ίσως αυτό την έκανε δυνατή. Αργότερα βεβαία πηγή της δύναμης της ήταν η δική της οικογένεια και η πίστη μαζί με τη θέληση για να φτιάξει τη ζωή της όπως εκείνη επιθυμούσε.


4. Διαβάζοντας το βιβλίο μου έκανε εξαιρετική εντύπωση το όμορφο δέσιμο της πλοκής με το ιστορικό πλαίσιο της εποχής που περιγράφεις, τα έθιμα, τις συνήθειες των κατοίκων. Μίλησε μας λίγο για την έρευνα που έκανες. Στηρίχθηκες μόνο στις αναμνήσεις σου και τα ακούσματα σου ή έψαξες να βρείς και άλλα στοιχεία με άλλους τρόπους;

Στο μεγαλύτερο μέρος στηρίχτηκα στις αναμνήσεις μου και στα ακούσματα μου.Την ιστορία του νησιού μου φυσικά και την ξέρω απο το σχολείο. Όπου δεν θυμόμουν ημερομηνίες έψαχνα να τις βρω σε βιβλία η στο διαδίκτυο. Βέβαια όταν έγραφα την ιστορία ήθελα μέσα απο τη ζωή της μητέρας μου να μιλήσω για την εποχή της και να περιγράψω την Κερκυραϊκή ύπαιθρο αλλά χωρίς να κουράσω τον αναγνώστη με ιστορικά γεγονότα. Πολύ απλά ήθελα να μάθουν οι νεώτεροι τόσο όσο.

5. Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο είναι να αποστασιοποιηθεί ο συγγραφέας όταν προσπαθεί να εξιστορήσει την δικιά του προσωπική ιστορία; Εσύ κράτησες τις αποστάσεις σου σε αυτό το βιβλίο; Υπήρξε κάτι που θα ήθελες τώρα που εκδόθηκε να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις;

Μου ήταν πολύ δύσκολο να το διαχωρίσω. Έγραφα και μετά από λίγο άφηνα κάτω το στυλό με μεγάλη ταραχή. Ο τρόπος του χαμού της με πονούσε ακόμη. Ώσπου μια μέρα έτσι ξαφνικά άρχισα ξανά να γράφω ξετυλίγοντας το νήμα από την αρχή..από τα εύκολα..από τα νιάτα της κι' απο τα ευχάριστα της ζωής της και μέχρι να φτάσω στα δύσκολα και στα στενάχωρα είχα καταφέρει να κρατήσω μια απόσταση συναισθηματικής ασφάλειας και να γράφω βάζοντας όπου μπορούσα μικρές μυθιστορηματικές πινελιές. Βεβαία μου πήρε τρία χρόνια για να το τελειώσω αλλά το έγραψα με πολλή αγάπη για τους ήρωες του βιβλίου μου και όσο γινόταν πιο αντικειμενικά . Είμαι πολύ χαρούμενη που εκδόθηκε και εδώ επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω την εκδότρια μου τη Χριστίνα Σαββανη που πίστεψε και αγάπησε τη Λενη μου! Η  ιστορία μιας ζωής δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα βιβλίο. Πάντα θα μένουν και πτυχές ανείπωτες για ηθικούς και άλλους λόγους. Γιαυτό τίποτα δεν αποκλείει και τη συνέχεια.




6. Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής σου που ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί;

Πραγματικά είναι μεγάλο μου όνειρο το να δω τη Λενη μου να μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη σκηνοθετημένη απο τη κόρη μου και εγγονή της!

7. Ποιο είναι το αγαπημένο σου λογοτεχνικό βιβλίο και ποιος ο αγαπημένος σου συγγραφέας;

Το σπίτι των πνευμάτων της αγαπημένης μου συγγραφέως Ιζαμπελ Αλιεντε που είναι η αληθινή ιστορία της οικογενείας της.

8. Γράφεις κάτι καινούργιο αυτόν τον καιρό και αν ναι μπορείς να μας μιλήσεις λίγο για το θέμα του;

Έχω ήδη έτοιμο και το ξανακοιτώ ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινή ιστορία που την έμαθα όταν πριν από χρόνια έμεινα οικογενειακώς για αρκετό διάστημα στη Τζέντα της Σ Αραβίας.Ειναι ένα μίνι love story μιας Ελληνίδας και ενός νεαρού Σαουδάραβα που ξετυλίγεται στη γεμάτη μυστήριο πόλη της Αραβικής χερσονήσου.

9. Θα ήθελες να μας πείς την γνώμη σου για την Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία; Θεωρείς πως βρίσκεται σε ανοδική εξέλιξη; Και τι θα ήθελες εσύ να δείς τα επόμενα χρόνια να Συμβαίνει για να πάει περισσότερο μπροστά.

Με ευχαριστεί να διαβάζω σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία. Υπάρχουν πολλά υπέροχα βιβλία για διάβασμα που κυκλοφορούν απο μικρούς εκδοτικούς οίκους και χαίρομαι που η ομάδα σας ασχολείται και με αυτά. Θα ήθελα να εμπιστεύονται οι εκδοτικοί οίκοι νέους ταλαντούχους συγγραφείς

10. Πες μας ένα θέμα που θα ήθελες να έχει ένα από τα επόμενα βιβλία που θα μας χαρίσεις στο μέλλον;

Είμαι λάτρης της κλασσικής και σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας. Ονειρεύομαι να τα καταφέρω να γράψω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα βασισμένο στη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα.

11. Κάνε μια ευχή για το 2017.

Πέρα από τις αυτονόητες ευχές θα ήθελα οι άνθρωποι να αισθάνονται ελεύθεροι να εκφράζουν τα συναισθήματα τους ώστε να μην έχουμε γκρίζες ζώνες στη ζωή μας και στη καρδιά μας..και επειδή είμαι άνθρωπος της οικογένειας όπου για μένα έχει τη μεγαλύτερη αξία εύχομαι να έχουμε γύρω μας πάντα τα αγαπημένα μας πρόσωπα! Σας ευχαριστώ πολύ Καλές Γιορτές!
Και θερμά συγχαρητήρια για την ομάδα σας..μια ομάδα που αγαπά και το βιβλίο και τους συγγραφείς!

Ευχαριστώ πολύ την Μαίρη Αρβανιτάκη για την όμορφη κουβέντα. Μαίρη μου σου εύχομαι ότι καλύτερο για το 2017 και να έχεις μια ανοδική πορεία στον χώρο της Λογοτεχνίας γιατί το αξίζεις. 

Επιμέλεια συνέντευξης: Ρετετάκου Γεωργία

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ