Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το Βιβλίο " Ορή Λένη " Μαίρη Αρβανιτάκη



Μοιραζόμαστε την πορεία της από τα άγουρα χρόνια της, μέσα από τις δυσκολίες, τις χαρές και τις λύπες. Βιώνουμε μαζί της την καθημερινότητα της κοινωνίας μιας άλλης εποχής, μια ζωή με ανατροπές και νίκες, τον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο με αξιοπρέπεια και αγάπη στην υπηρεσία της οικογένειας.
Κλείνοντας το βιβλίο οι αναγνώστες νιώθουμε σαν να αποκτήσαμε μια νέα οικογένεια, σαν να λάβαμε ένα μάθημα ζωής, και σίγουρα η ανάμνηση της Λένης θα αφήσει για πάντα τα ίχνη της μέσα μας.

Το Βιβλίο "Ορή Λένη " της Μαίρης Αρβανιτάκη  Κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΛΩΣΤΕ


Η Κριτική μου για το Βιβλίο:


Πάντα μου άρεσε να διαβάζω αληθινές ιστορίες. Γιατί τα καλύτερα σενάρια τα φτιάχνει η ίδια η ζωή, Με τα απρόοπτα της, τις δυσκολίες της και τους δυνατούς ή αδύναμους χαρακτήρες που δοκιμάζονται απο τις συνθήκες της κάθε εποχής. Το "Ορή Λένη"  είναι μια αληθινή ιστορία που μέσα απο την δυνατή πλοκή της και την πολύ όμορφα δοσμένη εξέλιξη της μας ταξιδεύει στην Όμορφη Κέρκυρα απο την δεκαετία του1950 εως  το 1971. Βήμα βήμα με μεστή και άμεση γραφή γινόμαστε κοινωνοί μιας ιστορίας που στο διάβα της συνδυάζει απίθανα την αγωνία για την εξέλιξη της ζωής των ηρώων, με τα ιστορικά στοιχεία και τις πολιτικές διακυμάνσεις της εποχής. Τα ήθη τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις συνήθειες της Κορφιάτικης Κοινωνίας. 
  Η εποχή που ξεκινάει η ιστορία μας είναι η δεκαετία του 1950. Η δεκαετία της ανασυγκρότησης της Ελληνικής Κοινωνίας. Μετά το Τέλος του Β Παγκοσμίου πολέμου όλοι προσπαθούν να ανασυνθέτουν τις ζωές τους και να ξαναστήσουν με γερά θεμέλια το κτίσμα μιας καινούργιας προοπτικής. 

Σε ένα χωριό της Κέρκυρας τους Βαρυπατάδες κλασσικό δείγμα επαρχιώτικης κουλτούρας, περιχαρακωμένο απο τις προκαταλήψεις της εποχής, βρίσκει τον χώρο και υψώνει το ανάστημα της μια γυναίκα η Λένη. Μια γυναίκα πολύ πιο μπροστά απο την εποχή της. Μια γυναίκα που εκείνη την εποχή, αποτέλεσε σύμβολο, για την δύναμη, την αποφασιστικότητα και το πείσμα της,
Η Λένη λοιπόν η μεσαία κόρη μιας εύπορης Οικογένειας του χωριού θα συναντήσει κάπου στα 17 της, στα μάτια του Όμορφου Φάνη, τον έρωτα. Με το πρώτο κοίταγμα, με την πρώτη λέξη οι δυο νέοι θα μπλεχτούν στα δίχτυα  του φτερωτού Θεού και θα βαλθούν να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις για να κάνουν αποδεκτή την σχέση τους. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια που οι κοπέλες δεν είχαν λόγο, που η επιβολή του Πατέρα αποτελούσε τελεσίγραφο , η Λένη θα επιλέξει να αλλάξει αυτούς τους όρους επιβάλλοντας τους Όρους που προκύπτουν απο το συναίσθημα και την την δικιά της προσωπική Βούληση.  Για το αν θα τα καταφέρει θα σας αφήσω να το ψάξετε στις σελίδες του βιβλίου.  Εγώ θα στραφώ περισσότερο σε αυτό που μου έβγαλε αυτό το Βιβλίο. 
   Με τρόπο λιτό και συνοπτικό η συγγραφέας καδράρει τις εικόνες και καταφέρνει να μας αποτυπώσει επακριβώς τις συνήθειες της εποχής, τον τρόπο ζωής της περιοχής. Το λιομάζωμα, οι αγροτικές εργασίες γενικότερα, οι τοπικές ενδυμασίες, τα τοπικά πανηγύρια. Το κουβάλημα του νερού απο τα πηγάδια. Οι τόποι συνάντησης των κοριτσιών και των αγοριών. Οι ευφάνταστοι τρόποι που έβρισκαν οι νέοι της εποχής για να μπορούν να κρατούν ζωντανό τον έρωτα τους σε μια κλειστή Κοινωνία. Εικόνες ζεστές ζωντανές και άμεσες.
   Θεωρώ σπουδαίο πλεονέκτημα για έναν συγγραφέα να μπορεί να τοποθετεί τα γεγονότα της ιστορίας του σε ένα πλαίσιο που εκτός απο πλοκή να περιέχει και εικόνες τόσο ζεστές και τόσο άμεσες που να δίνουν έμφαση στα πως και στα γιατί της ιστορίας. Σε αυτό το βιβλίο υπάρχει κίνηση, υπάρχει εικόνα. Και ο τρόπος με τον οποίο μας δίδεται το κάθε καινούργιο κομμάτι βγάζει απο μέσα μας ένα νέο συναίσθημα, μια γλύκα, μια συγκίνηση, μια ταύτιση πολλές φορές. 
   Οι ήρωες του Βιβλίου ζωντανοί και οικείοι κουβαλάνε και μας συστήνουν με έναν δικό τους μοναδικό τρόπο την ζωή μιας άλλης εποχής και τα δεδομένα μιας άλλης νοοτροπίας. Μιας ζωής που κατορθώνει μέσα απο τις αποφάσεις, τις μάχες και την πάλη να αναδείξει την δύναμη της Ψυχής του Έρωτα της Αγάπης και Κυρίως να Κεντράρει στον Θεσμό της Οικογένειας. Η Οικογένεια της Λένης γίνεται η δικιά μας Οικογένεια, αποκτά μια ιδιαίτερη σχέση με τον καθένα μας καθώς τα Βιώματα της έρχονται να καθίσουν αναπαυτικά στην καρδιά και στο μυαλό μας.
   Στο Βιβλίο αυτό δεν παρακολουθείς απλά την εξέλιξη μιας "Αληθινής Ιστορίας". Δεν είναι απλά μια Βιωματική ιστορία. Είναι ένας καλοσχηματισμένος συνδυασμός πλοκής ιστορικότητας, λαογραφίας με σπουδαία ηθογραφικά στοιχεία. Που ξεχύνει δύναμη, αυθόρμητο συναίσθημα, πόνο, συγκίνηση και πολύ μα πολύ σκέψη για μια Ελληνική Πραγματικότητα που συνεχώς επαναλαμβάνεται ( Μετανάστευση- Δύσκολες συνθήκες ζωής- Οικονομική Κρίση). Πετυχαίνει να εκφράσει όλον τον σφυγμό της εποχής, να τονίσει συνήθειες και τρόπο ζωής να μας κάνει πάνω απο όλα να ζήσουμε μια δυνατή ιστορία αγάπης που μπορεί να μας θυμίσει κάτι απο τους αληθινούς και μεγάλους έρωτες που επιβίωσαν ή χάθηκαν σε κάποιες μακρινές άλλες εποχές.




Κέρκυρα 1959

Οδός Σολωμού 1959 

Αριστερά ο Κήπος του Πατρικού της Λένης στους Βαρυπατάδες


Το βιβλίο αυτό με άγγιξε με τον αυθορμητισμό του, με τον δυναμισμό του και τον ιδιαίτερο τρόπο διαχείρισης της Προσωπικής της Οικογενειακής ιστορίας απο την συγγραφέα Μαίρη Αρβανιτάκη. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να προσπαθήσεις να μεταδόσεις συναισθήματα και εικόνες που σε άγγιξαν σε στιγμάτισαν και σε καθόρισαν με τον σωστό τρόπο. Η Μαίρη Αρβανιτάκη όμως κατάφερε να ισορροπήσει το προσωπικό συναίσθημα και να τονίσει περισσότερο τα γεγονότα, την εποχή και την δύναμη με την οποία ο καθένας διαχειρίστηκε το προσωπικό του κομμάτι σε αυτή την εξαιρετική πορεία ζωής.

Ρετετάκου Γεωργία 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ