Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για το "Εντιμότατα Λαμόγια" Θάνος Δραγούμης



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου   

 Με ένα δυνατό ξεκίνημα. Με γρήγορη δράση, δυνατές εξελίξεις και έντονες σκηνές αγωνίας αποκαλύπτεται σε όλο το μεγαλείο της η σκοτεινή, γεμάτη σκληρά παζάρια, αιματηρούς εκφοβισμούς  και φονικούς εκβιασμούς, πλευρά της Πολιτικής.
   Το 1998 στην Θεσσαλονίκη ο Δημοσιογράφος Χρήστος Καρατζάς δέχεται μια δολοφονική επίθεση, που σκοπό έχει να τον κάνει να σωπάσει και να μην συνεχίσει την έρευνα του για μια υπόθεση που άγγιζε άγνωστα συμφέροντα με πολλαπλές προεκτάσεις στον πολιτικό ιστό της χώρας.
Δώδεκα χρόνια μετά ο δικηγόρος Μίλτος Μαρνέρης θα προσπαθήσει να ξετυλίξει το νήμα μιας περίεργης σκοτεινής υπόθεσης που αχνοφαίνεται πίσω από την εξαφάνιση  του στενού του φίλου Παύλου Ηλιάδη. Μια συνταρακτική καταδίωξη της αλήθειας θα αναδείξει με απίστευτο και μοναδικό τρόπο τα δαιδαλώδη πλοκάμια της πολιτικής εξουσίας και τις απόλυτα σκοτεινές πρακτικές της. Με πολλές δυσκολίες. Με πολλά εμπόδια και πολλά επικίνδυνα και υπόγεια ελεγχόμενα συμφέροντα θα βρεθεί αντιμέτωπος  ο Μίλτος Μαρνέρης και θα φτάσει σε αδιέξοδο. Απο το αδιέξοδο αυτό θα τον βγάλει η απροσδόκητη όσο και απρόσκλητη βοήθεια μιας τηλεοπτικής περσόνας. Της φιλόδοξης Έλης Καμπάνη, η οποία τυγχάνει να είναι ερωμένη υπουργού και να κρύβει μέσα της μια θλιβερή ιστορία που θα συγκινήσει και θα κατορθώσει να αλλάξει τα συναισθήματα μας καθώς ο χαρακτήρας της και έντονες μεταπτώσεις του αρχίσουν να φανερώνουν τις πραγματικές πτυχές της ψυχής της.
   Η πάλη τους φαίνεται άνιση μιας και θα βρεθούν απέναντι σε οικονομικές συμφωνίες, σε πολιτικές ανελίξεις, σε παράνομα εμπόρια υλικών και Ψυχών. Με οργανισμούς βιτρίνες. Με όπλο την φιλανθρωπία και την θρησκεία πλέκεται μπροστά στα μάτια μας όλος ο ιστός που περιβάλλει την σαπίλα της πολιτικής ζωής. Είναι τόσο αληθινός ο τρόπος γραφής του συγγραφέα που έχεις άμεση επαφή με τις εικόνες και τις στιγμές των ηρώων. Ζεις την Ελληνική πραγματικότητα και την διυλίζεις μέσα απο τα μάτια ενός συγγραφέα που δεν μασάει τα λόγια του και λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Ένα πολιτικό θρίλερ με πολλές προεκτάσεις και πολλούς αποδέκτες ξεσκεπάζει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, τους στυλοβάτες της βρόμικης πολιτικής εξουσίας. Mε σαρκασμό και απολαυστικό κυνισμό καταγράφει την απόλυτη σαπίλα του σύγχρονου πολιτικού γίγνεσθαι. Δυνατές σκέψεις αληθινές καταστάσεις που θα δώσουν ταυτότητα σε όλο αυτό τον ξεπεσμό που ζούμε σήμερα. Διαφθορά, σκάνδαλα, ρουσφέτια, συγκαλύψεις, πριμοδοτήσεις κάτω από το τραπέζι. Σκοτεινές και ύποπτες συμφωνίες.
   Αιχμηρό και πολύπλευρο σε βάζει σε σκέψεις και δυνατούς συλλογισμούς, δίνοντας σου την ευκαιρία να βιώσεις μια εντελώς διαφορετική περιπέτεια μπλέκοντας την αστυνομική ιστορία με το υπόγειο παρασκήνιο της πολιτικής δράσης. Ζείστε λοιπόν την αγωνία στον υπέρτατο βαθμό μέχρι την τελευταία σελίδα και την ανατρεπτική στροφή που θα αλλάξει την ροή των γεγονότων. Καλή Ανάγνωση.....

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ