Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου για "Το Θαύμα " Έμμα Ντόναχιου

 

 
Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου


   Θαύμα ή Πλάνη; Ευπιστία και άγνοια ή μια σκόπιμη προσπάθεια να πέσουν οι δογματικές προκαταλήψεις και η απέραντη θρησκοληψία. Ένα Βιβλίο που δεν σε αφήνει σε κανένα σημείο να πάρεις ανάσα. Που σου δίνει διαρκώς τροφή για σκέψη και σε βάζει σε μια διαδικασία να αναπλάθεις και να μεταλλάσσεις τα συναισθήματα σου διαρκώς. Έντονες οι περιγραφές των χαρακτήρων. Καυστικοί και προκλητικοί διάλογοι και σκέψεις μας παρουσιάζουν γλαφυρά και απόλυτα την έντονη διαμάχη ανάμεσα στους Άγγλους και τους Ιρλανδούς. Δυο γυναίκες μια Αγγλίδα νοσοκόμα και μια μοναχή καλούνται να αποδείξουν την αλήθεια ή το ψέμα σε μια απίστευτη ιστορία που κάποιοι προσπαθούν να την θεοποιήσουν ή απλά να την αποδεχτούν μοιρολατρικά. Η Άννα είναι ένα κορίτσι, στα μέσα του 19ου αιώνα στην Ιρλανδία, ισχυρίζεται με δύναμη και σθένος πως έχει να λάβει τροφή τους τελευταίους μήνες. Οι δύο γυναίκες πρέπει να πιστοποιήσουν ή να αναιρέσουν τους ισχυρισμούς του κοριτσιού. Και έτσι μια πάλη με τον ίδιο τον εαυτό τους με την πίστη και της γνώσεις τους θα ξεκινήσει.
   Το καθήκον τους θα δοκιμαστεί, ο ρόλος τους θα αλλοιωθεί, η κρίση τους θα κλονιστεί. Η Προσθήκη του Ιρλανδού δημοσιογράφου, και ο ρόλος του σαν δικηγόρος του διαβόλου θα είναι ο καταλύτης που θα μεταστρέψει τα γεγονότα και θα αλλάξει τις ισορροπίες. Η καθημερινή επαφή με το κορίτσι θα φανερώσει κρυφές αλήθειες δικές του, αλλά και αλήθειες που ως τώρα κανείς δεν είχε τολμήσει να φανερώσει. Ένα βιβλίο αληθινό και σκληρό. Ένα βιβλίο που ο αναγνώστης παλεύει κάθε στιγμή με τα διφορούμενα συναισθήματα του. Με μια βαθιά εσωτερικότητα που διαχέεται παντού και σε πνίγει απο την ένταση που βιώνουν οι ήρωες παλεύοντας είτε με τα φαντάσματα του εαυτού τους είτε με την ανάγκη να προλάβουν τα γεγονότα και να αλλάξουν την πορείας μιας δρομολογημένης τραγικής εξέλιξης.
   Ένα Δράμα χαρακτήρων με διάχυτη την αβεβαιότητα να συνοδεύει τους αναγνώστες ερεθίζοντας την σκέψη και το συναίσθημα με την συνοδεία ενός προκλητικού μυστηρίου. Ένα αριστουργηματικό δράμα γεμάτο κρυφές αλληγορίες, που δοκιμάζει την έννοια της θρησκείας και της θρησκοληψίας. Μια διένεξη ανάμεσα στις δεισιδαιμονίες και την επιστήμη. Την λογική και τον παραλογισμό. Ένα παιχνίδι ανάμεσα στο καθήκον και τον εξελισσόμενο συναισθηματικό δεσμό που αναπτύσσεται ανάμεσα στους ήρωες μέχρι να συντελεστεί το πραγματικό Θαύμα που θα λύσει τα σφιχτοδεμένα σκοινιά του δογματισμού και της απόλυτης κρίσης!

Το Βιβλίο Κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ