Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Νησί του Σημείου Νέμο Blas de Roblès Jean - Marie



Το "Νησί του Σημείου Νέμο", του Ζαν-Μαρί Μπλας ντε Ρομπλές (που τον γνωρίσαμε από το βιβλίο του "Εκεί που ζουν οι τίγρεις"), είναι ένα συναρπαστικό, πολύπλευρο μυθιστόρημα που κινητοποιεί τη φαντασία και παρασύρει τον αναγνώστη στην ξέφρενη δίνη της πλοκής του.
Όλα αρχίζουν με την κλοπή ενός θρυλικού διαμαντιού από το χρηματοκιβώτιο της Λαίδης Μακ Ρέι. Ο αναγνώστης αναζητεί τα ίχνη του μαζί με τον βαθύπλουτο οπιομανή δανδή Μαρσιάλ Καντερέλ, τον πιστό του μπάτλερ Γκριμό ντε Λα Ρενιέρ, τον παλιό του φίλο Τζον Σάιλοκ Χολμς και την πολυμήχανη οικονόμο του Μις Σέρινγκτον, που παίρνουν τον Υπερσιβηρικό καταδιώκοντας τον δαιμόνιο Δρασκελιστή Νο, ο οποίος πάντα κατορθώνει να διαφεύγει...
Παράλληλα, και μέσα από μια ιλιγγιώδη αφήγηση γεμάτη ανατροπές, παρακολουθούμε την ιστορία μιας βιομηχανίας πούρων στο Περιγκόρ της Γαλλίας, όπου, όπως και στην Καραϊβική, συνεχίζεται η παράδοση της δημόσιας ανάγνωσης περιπετειωδών μυθιστορημάτων για το προσωπικό, κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει· το καπνεργοστάσιο έχει πλέον περάσει στα χέρια των Κινέζων και ειδικότερα του κυρίου Γουάνγκ, ηδονοβλεψία περιωπής, που διευθύνει μια εταιρεία παραγωγής ηλεκτρονικών συσκευών ανάγνωσης.
Το μυθιστόρημα του Ζαν-Μαρί Μπλας ντε Ρομπλές αποτίει φόρο τιμής σε μια πλειάδα συγγραφέων, από τον Ιούλιο Βερν, τον Αλέξανδρο Δουμά, τον Βίκτωρα Ουγκό και τον Κόναν Ντόυλ, ώς τον Φλωμπέρ, τον Μέλβιλ, τον Τόμας Μαν και τον Μάριο Βάργκας Λιόσα.
Το μπαρόκ εφευρετικό ταμπεραμέντο του συγγραφέα επιστρατεύει τα πιο ετερόκλητα αναγνώσματα: οι "Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα", η "Μυστηριώδης Νήσος" και όλη η λαϊκή λογοτεχνία του αιώνα του ρομαντισμού τροφοδοτούν ένα αφηγηματικό πυροτέχνημα το οποίο αξιοποιεί μια ποικιλία τεχνικών που έχουν κληροδοτήσει ο Τζέιμς Τζόυς, ο Ρέι Μπράντμπερι ή ο Φίλιπ Κ. Ντικ.
Με καταλυτική ειρωνεία, το μυθιστόρημα του Ζαν-Μαρί Μπλας ντε Ρομπλές σαρώνει, με τη δύναμη ενός παλιρροϊκού κύματος, όλες τις συνηθισμένες ρεαλιστικές κατασκευές και ανοίγει συναρπαστικούς αφηγηματικούς ορίζοντες. Αυτή η ξέφρενη μυθιστορηματική περιπέτεια είναι επίσης ένας καίριος στοχασμός πάνω στην ίδια τη λογοτεχνία, καθώς και μια ριζοσπαστική κριτική κάθε ιδεολογίας και κάθε πολυπλόκαμου κι απρόσωπου πολιτικού συστήματος που αλλοτριώνει ακόμα και τις πιο μύχιες πτυχές της προσωπικής μας ζωής.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ