Ό,τι αρχίζει μέσα στο ψύχος ενός πρώιμου χειμώνα της Νέας Υόρκης τελειώνει στο εκτυφλωτικό απόγειο του καλοκαιριού σε μια παραλία της Γιάφας. Μια τυχαία συνάντηση φέρνει κοντά δύο ξένους: τη Λιάτ, Ισραηλινή από το Τελ Αβίβ, και τον Χιλμί, Παλαιστίνιο με ρίζες από τη Χεβρώνα. Για έναν παγωμένο χειμώνα μακριά από την πατρίδα, σε χιονισμένους δρόμους, πνιγμένοι από τη νοσταλγία για τον ήλιο της Μέσης Ανατολής, η Λιάτ και ο Χιλμί οριοθετούν έναν χώρο αποκλειστικά δικό τους, ένα βραχυπρόθεσμο ιδιωτικό σύμπαν, έναν τόπο μόνο για δύο. Από τις χαραμάδες και τα περιθώρια, τις γωνίες και τα κενά τούς κρυφοκοιτάζει καγχάζοντας η πραγματικότητα που καιροφυλακτεί στο Ισραήλ. Η ιστορία, με τα πάθη και τις ανατροπές της, τους ακολουθεί ακόμα κι όταν παίρνουν χωριστούς δρόμους - η Λιάτ για να γυρίσει στο Τελ Αβίβ, ο Χιλμί πίσω στο χωριό του στα βόρεια της Ραμάλα.
Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους. Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου