Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Book Zoom στο βιβλίο "Ο κύβος ερρίφθει" Μαρία Κρόκου Εκδόσεις Πνοή

 


Μια περιπλάνηση στην Αρχαία Ελληνική ιστορία, μέσα από ένα σύγχρονο Ελληνικό μυθιστόρημα. Ένα βιβλίο που φέρνει κοντά δυο διαφορετικά χρονικά σημεία, για να ενώσει μέσα από μια γριφώδη πλοκή την συνυφασμένη μοίρα δυο ηρωίδων, που τους ενώνει μια κοινή αποστολή. Στο Book Zoom σήμερα η συγγραφέας ενός πολύ ιδιαίτερου βιβλίου.  Η Μαρία Κρόκου και το βιβλίο της "Ο κύβος ερρίφθει" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή. 



Αν το χθες βρίσκεται στο σήμερα και  το σήμερα  στο αύριο τότε το πάντα δεν απέχει πολύ…


Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο 

   Αν ήταν να περιγράψω το βιβλίο μου μέσα από μία φράση τότε αυτή θα ήταν: ΄΄Το χθες μέσα στο σήμερα΄΄


Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;

   Η μοναδική πηγή έμπνευσης για τούτο το βιβλίο ήταν η μεγάλη αγάπη μου για την αρχαία Ελλάδα! Ο τρόπος ζωής εκείνης της εποχής. Όλα τα όμορφα αλλά και δύσκολα που την πλαισίωναν. 


Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας; 

   Αρχικά θα ήθελα να κάνει ένα όμορφο ταξίδι στο χθες. Να δει, να γευτεί, να αγγίξει, να μυρίσει και να περπατήσει σ΄ εκείνο το μακρινό παρελθόν. Στη συνέχεια ν΄ αναγνωρίσει κομμάτια του χθες στο σήμερα. Πως έχουν αντέξει και πως έχουν μείνει στη ζωή και στη δική μας καθημερινότητα.  


Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα; 

   Κάθε φορά που γράφω ένα βιβλίο βουτάω μέσα στις σελίδες και την ιστορία του. Σε τούτο όμως χάθηκα περπατώντας και ταξιδεύοντας μαζί του. Απόλαυσα κάθε στιγμή, κάθε τελεία και κάθε κόμμα του! Ταυτόχρονα με τη συγγραφή του αντιμετώπιζα και ένα προσωπικό πρόβλημα που θεωρούσα πως θα με απέτρεπε από το να ολοκληρώσω το μυθιστόρημα, αυτό ή και οποιοδήποτε άλλο.   Το γεγονός ότι τελικά κρατάτε αυτό το βιβλίο στα χέρια σας ήταν μια προσωπική νίκη! Μια απόδειξη πως μπορώ τελικά!


Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας; 

   Νομίζω πως αν υπήρχε ένα κοινό, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στους κεντρικούς ήρωές μου αυτό θα ήταν πως αναγεννιόνται από τις στάχτες τους, φέρνουν εις πέρας τα χρέη τους και δεν παρεκκλίνουν από τον αρχικό στόχο τους.

   Αγαπημένη μου είναι εκείνη η μακρινή αρχαία ηρωίδα που καλείται να πάρει αποφάσεις, δύσκολες, αλλά ταυτόχρονα δεν αρνείται να με πάρει από το χέρι και να μου δείξει την εποχή και τα σοκάκια στα οποία βαδίζει μέσα από τα δικά της μάτια! 


Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας; 

   Η έλλειψη χρόνου και η επιλογή των στοιχείων που θα έκανα για δώσουν την εικόνα του χθες χωρίς τελικά το βιβλίο να γίνει κουραστικό αλλά να μπορέσει ταυτόχρονα μέσα από τις σελίδες του να μας παρουσιάσει μια επαρκή περιγραφή του τότε. Αρκετά χρονοβόρο ήταν και οι παράλληλες διαδρομές των δύο κεντρικών ηρωίδων μου αφού  ήθελα να περπατούν στους ίδιους δρόμους με διαφορά 2500 ετών!   

   Να μην παραλείψω και τη δημιουργία γρίφων που έπρεπε να ελέγξω ξανά και ξανά!!!


Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας; 

   Υπάρχουν πολλά αποσπάσματα που αγαπώ αλλά θα επιλέξω ένα από την εισαγωγή του βιβλίου:

Πόσο μαγική φαντάζει η πόλη τούτη την ώρα που το φεγγάρι αρχίζει ν΄ανεβαίνει στον ουρανό του Εκατομβαιώνα ¨ σκέφτηκε. Σηκώθηκε αργά και προχώρησε στητά. Λίγα βήματα πιο πέρα, ο μισογκρεμισμένος ναός με τον πολύχρονο βωμό του την περίμεναν. Ακούμπησε τον χάλκινο δίσκο επάνω και έβαλε μέσα ευλαβικά την κερήθρα, το υγρό σαν κεχριμπάρι μέλι, τον γλυκόπιοτο οίνο, τα καρύδια και τα αρωματικά βοτάνια που με τόση αγάπη είχε μαζέψει και αποξηράνει. Άναψε το θυμίαμα και απολάμβανε τη μυρωδιά που αναδιδόταν. Ευχήθηκε να έμενε ευχαριστημένη η θεά. Έπειτα τέντωσε το σώμα της όπως είθισται να προσεύχονται οι άνθρωποι στους θεούς –όρθια, με τα χέρια ανοιχτά και υψωμένα – και αναφώνησε:  

Ω, μεγάλα Θέμι και πότνι Άρτεμι…


Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του; 

 Θεωρώ πως ο κάθε αναγνώστης κρατά εκείνα τα μηνύματα που ο ίδιος εντοπίζει ή που αγγίζουν δικές του προσωπικές χορδές μέσα από όσα διαβάζει και ανάλογα τη στιγμή στην οποία βρίσκεται. Πολλές φορές βρίσκει ακόμη και μηνύματα που ο συγγραφέας μπορεί και να μην είχε σκοπό να περάσει!   

   Αν υπήρχε ένα μήνυμα που θα ήθελα να φτάσει στους αναγνώστες αυτό θα ήταν : να διδασκόμαστε από την ιστορία, είτε προς αποφυγή είτε προς παραδειγματισμό!


Με ποιο τραγούδι θα επενδυατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας; 

Υπέροχη ερώτηση! Δεν το είχα σκεφτεί! Νομίζω το: Μια Ελλάδα φως! 


Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας. 

Αν το χθες βρίσκεται στο σήμερα και  το σήμερα  στο αύριο τότε το πάντα δεν απέχει πολύ…


Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις μπορείτε να τι εκφράσετε εδώ.


    Ευχαριστώ θερμά!!!!!

Το βιβλίο "Ο Κύβος ερρίφθει" της Μαρίας Κρόκου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Η Μαρία Κρόκου γεννήθηκε στην Εύβοια. Από πολύ νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για τον άνθρωπο, τις ανάγκες και τα προβλήματά του. Σπούδασε Κοινωνική Λειτουργός στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας Αθηνών και απασχολήθηκε σε διάφορα πλαίσια κοινωνικού ενδιαφέροντος όπως: ΚΑΠΗ, ΨΝΑ, ΟΚΑΔΗΠ.  Σήμερα εργάζεται στην Επιθεώρηση Εργασίας, ενώ τον ελεύθερο χρόνο της- όταν υπάρχει- ασχολείται με την ποίηση, τα παραμύθια, τη ζωγραφική και τη ζαχαροπλαστική. Ζει στην Εύβοια με τα δύο παιδιά και τον σύζυγό της. Έχει γράψει το βραβευμένο, από το καλλιτεχνικό σωματείο Έλευσις και Υδράνη, θεατρικό: «Λοξές φιλίες». Το πρώτο βιβλίο της, με τίτλο «Εξάρες», κυκλοφόρησε το 2012 από τις εκδόσεις Novelbooks ενώ το δεύτερο: «Αν δεν ήμουν εγώ… Αν δεν ήμουν εδώ…» το 2015 από τις εκδόσεις διώνη. Το βιβλίο ΄΄ο κύβος ερρίφθη΄΄ είναι το τρίτο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ