Book Zoom στο βιβλίο "Η Σμύρνη δακρύζει … η Αρμενία θυμάται" Βασιλική Πιτούλη - Εκδόσεις 24 Γράμματα
"Το διάβασμα βιβλίων πλουτίζει τον άνθρωπο. Οι Έλληνες οφείλουν να μάθουν περισσότερη ιστορία, ειδικά την ιστορία των δυο τελευταίων αιώνων, από τότε που υπάρχει το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Και αυτό ισχύει αφού, ευτυχώς ή δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται, και δεν υπάρχει αποτελεσματικότερο όπλο από την γνώση."
Περιγράψτε το βιβλίο σας μέσα από μια φράση ή μια μικρή παράγραφο
Στην προκυμαία της Σμύρνης το 1922, δυο μικρές αδερφές χωρίζονται βίαια. Η Μελιτίνη καταφεύγει σε ένα ιαπωνικό εμπορικό πλοίο που πέταξε στα βρόμικα νερά του λιμανιού το πολύτιμο εμπόρευμά του, μετάξια και δαντέλες, για να διασώσει Χριστιανούς που κινδύνευαν, Έλληνες και Αρμένιους. Η Ανθή ακολουθεί τη μοίρα των παιδιών του Ορφανοτροφείου Σμύρνης και καταλήγει στο πορνείο των Βούρλων της Δραπετσώνας…
Υπήρξε κάποιο πρόσωπο ή κάποιο γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο σας;
Πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο μου αποτέλεσε η ίδια η Μικρασιατική Καταστροφή, η μεγαλύτερη εθνική μας τραγωδία του 20ου αιώνα, και ίσως όλων των εποχών. Ερεύνησα όλες τις πτυχές αυτού του φοβερού γεγονότος πριν τολμήσω να γράψω το βιβλίο μου. Επίσης πηγή έμπνευσης αποτέλεσε η Γενοκτονία των Αρμενίων, μια άλλη ανείπωτη τραγωδία που η ανθρωπότητα δεν επιτρέπεται να αγνοεί.
Τι θα θέλατε να ανακαλύψει ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο σας;
Ο αναγνώστης μέσα από αυτό το βιβλίο μου θα ήθελα κυρίως να μάθει. Θεωρώ την άγνοια βασική αιτία όλων των δεινών, οπότε κάθε γνώση που περιορίζει την άγνοια, είναι εξ ορισμού πολύτιμη. Ο αναγνώστης του βιβλίου μου λοιπόν, πιστεύω ότι θα ανακαλύψει συγκλονιστικά στοιχεία που αγνοούσε. Και επειδή η Μικρασιατική Καταστροφή, παρά το γεγονός ότι καθόρισε τη μοίρα της Ελλάδας τον 20ο αιώνα, αποτελεί αρκετά σκοτεινή και αμφιλεγόμενη περίοδο, θεωρώ ότι το βιβλίο μου θα φωτίσει αρκετά τον αναγνώστη.
Όταν ολοκληρώσατε την συγγραφή του βιβλίου σας, εσείς τι ανακαλύψατε μέσα από αυτό για τον εαυτό σας; Τι αποκομίσατε από την συγγραφική διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα;
Όταν ολοκλήρωσα την συγγραφή αυτού του βιβλίου μου, ένιωσα μια τεράστια αποφόρτιση. Αισθάνθηκα ότι εκπλήρωσα ένα χρέος, αυτό που με βάρυνε απέναντι σε όλους τους νεκρούς, όλα τα αμέτρητα θύματα αυτών των τραγωδιών. Είναι συνταρακτική η αίσθηση ότι δίνεις στους νεκρούς τη δυνατότητα να μιλήσουν. Από τη συγγραφική διαδικασία αποκόμισα έναν ασύλληπτο πλούτο γνώσης, διότι, παρά το γεγονός ότι έχω διδάξει πάμπολλα σχετικά γνωστικά αντικείμενα, υπάρχει πάντα κάτι που δεν το ξέρουμε.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ηρώων σας; Υπήρξε κάποιος που είναι ο αγαπημένος σας;
Οι ήρωές μου έχουν πολλά χαρακτηριστικά που είναι μάλιστα αντιφατικά. Κάποιοι είναι επηρμένοι, κάποιοι ταπεινοί, κάποιοι άλλοι είναι ζωηροί και αυθόρμητοι, κάποιοι επικίνδυνοι και αιμοσταγείς. Όλοι όμως κατά κάποιον τρόπο, άλλο δεν κάνουν παρά να υπηρετούν το πεπρωμένο τους. Αισθάνομαι βαθιά συμπόνια και βαθιά αγάπη για όλους, νομίζω.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε κατά την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου σας;
Η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησα ήταν η ανάγκη μελέτης των ιστορικών στοιχείων που ήταν ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη ευχαρίστηση για μένα. Ενώ έχω διαβάσει ατελείωτη ιστορία στη ζωή μου, και έχω διδάξει όπως σας είπα, η Ιστορία ως επιστήμη είναι σαφώς ανεξάντλητη. Πάντα θα βρίσκουμε στοιχεία που δεν γνωρίζαμε ως τότε. Στο βιβλίο μου το οποίο υπάγεται στο είδος «ιστορική μυθοπλασία» προσπάθησα να συνδυάσω τα ιστορικά πρόσωπα της εποχής, τον στρατηγό Πλαστήρα, τον μητροπολίτη Χρυσόστομο, τον Στεργιάδη, με την δράση των προσώπων που επινόησα, των ηρώων δηλαδή της μυθοπλασίας μου. Έβαλα μέσα και τους Τούρκους στρατηγούς που αποφάσισαν την Γενοκτονία των Αρμενίων. Από τους αναγνώστες περιμένω να μου πουν αν τα κατάφερα.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο να το μοιραστείτε μαζί μας;
Εάλω η Σμύρνη«Μπαίνουν στη Σμύρνη οι Τσέτες του Μπεχλιβάν!» Η κραυγή που εκτοξεύτηκε σαν οιμωγή, σκορπίστηκε στον αέρα. Ήτανε Σάββατο 27 Αυγούστου 1922 και η ώρα ήταν περίπου δέκα και μισή το πρωί. Η κραυγή, σαν να ήταν κάτι στερεό, διαλύθηκε σε άπειρα μόρια που κατακάθισαν σαν δηλητήριο πάνω στα κεφάλια του κυνηγημένου πλήθους. Τις τρεις τελευταίες μέρες, είχαν εισρεύσει στη Σμύρνη Χριστιανοί από το εσωτερικό της Μικράς Ασίας λεφούσια ολόκληρα, πρόσφυγες με ρυθμό 30.000 ανθρώπων την ημέρα, χώρια ο ηττημένος στρατός: ράκη ανθρώπινα, άθλιο απομεινάρι της πάλαι ποτέ ένδοξης μικρασιατικής στρατιάς. Μαύρισαν οι δρόμοι της Σμύρνης από το ανθρωπολόϊ, λεηλατημένα πρόσωπα και σκεβρωμένα κορμιά που τα κινούσε μονάχα ο φόβος: κατέφευγαν στο εσωτερικό της πόλης πριν ξεχυθούν στην προκυμαία, στα νεκροταφεία, στα προαύλια των εκκλησιών.«Μπαίνουν στη Σμύρνη οι Τσέτες του Μπεχλιβάν!» Πού σε πονεί και πού σε σφάζει…
Συνήθως σε κάθε βιβλίο συναντάμε βιώματα και μηνύματα του ίδιου του συγγραφέα. Υπάρχει κάποιο βιωματικό στοιχείο που διέπει το βιβλίο σας; Και ποιο ή ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από τις σελίδες του;
Στη λογοτεχνία πάντα υπάρχει το βιωματικό στοιχείο, δεν γίνεται αλλιώς. Νομίζω ότι έχω βάλει στοιχεία του εαυτού μου σε κάθε ήρωα της μυθοπλασίας μου, είτε στοιχεία αμιγώς δικά μου, είτε στοιχεία προσώπων που γνώρισα και με σημάδεψαν. Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ένα μήνυμα ανθρωπισμού, είναι η υπέρτατη αξία της ζωής, οι αξίες της δικαιοσύνης, της ειρήνης και της ελευθερίας, που οφείλει να ενστερνιστεί η ανθρωπότητα.
Με ποιο τραγούδι θα επενδύατε μουσικά αυτό το βιβλίο σας;
Θα επέλεγα μια αγαπημένη μελωδία του Χατζηδάκη, του Θεοδωράκη ή του Τσιτσάνη, χωρίς να αποκλείω και άλλους μεγάλους συνθέτες. Ένα τραγούδι ελληνικό, που να περιγράφει τον καημό, τον πόνο ή την ελπίδα της ελληνικής ψυχής και να μιλάει σε κάθε άνθρωπο.
Φτιάξτε μας ένα απόφθεγμα που προκύπτει από το σύνολο του βιβλίου σας.
Θα είναι μάλλον μια ευχή: Μακάρι να βασιλέψει στη Γη η δικαιοσύνη των Ουρανών.
Αν υπάρχει κάτι που θέλετε να ειπωθεί για το βιβλίο και δεν έχει προκύψει από τις ερωτήσεις μπορείτε να το εκφράσετε εδώ.
Το διάβασμα βιβλίων πλουτίζει τον άνθρωπο. Οι Έλληνες οφείλουν να μάθουν περισσότερη ιστορία, ειδικά την ιστορία των δυο τελευταίων αιώνων, από τότε που υπάρχει το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Και αυτό ισχύει αφού, ευτυχώς ή δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται, και δεν υπάρχει αποτελεσματικότερο όπλο από την γνώση.
Το βιβλίο "Η Σμύρνη δακρύζει … η Αρμενία θυμάται" Βασιλική Πιτούλη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις 24 γράμματα
Βιογραφικό
Η Βασιλική Πιτούλη γεννημένη στον Βόλο, είναι εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Έχει διδάξει στα Τοσίτσεια – Αρσάκεια Λύκεια και έχει αποσπαστεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Για τέσσερα χρόνια ήταν υπεύθυνη Σχολικής Βιβλιοθήκης. Έχει ασχοληθεί με βιβλιοπαρουσίαση και βιβλιοκριτική, ενώ άρθρα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και στο ίντερνετ. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες. Έχει ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση, είναι γραμματέας της σχολικής επιτροπής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του δήμου Κηφισιάς και έχει διδάξει αφιλοκερδώς στη Σχολή Γονέων του ίδιου δήμου.
Είναι συγγραφέας δέκα βιβλίων
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου