Περνούσαμε ώρες ατελείωτες στην αυλή. Είχαμε φτιάξει μαζί μια κούνια. Εκείνη, με απερίγραπτη λαχτάρα, προσπαθούσε να φτάσει ψηλά. Έπιανε με τα δυο της χέρια τα σχοινιά, κουνούσε τα πόδια μπρος πίσω, κι εγώ, κάπου εκεί, να της δίνω ώθηση. Να ακουμπώ την πλάτη της με τα δάχτυλά μου, να της δανείζω άνεμο στο πέταγμα και να αισθάνομαι στην επαφή μας κάθε αναρχικό της κύτταρο. Τη φοβόμουν, γιατί με έκανε ρομαντικό. Με απελευθέρωνε. Έπαιρνε καθετί ξένο και το έκανε οικείο στο δέρμα και στην ψυχή μου. Βέβαια, εκείνη ποτέ δεν παραχωρούσε το καλύτερό της. Το άφηνε πάντα για τον εαυτό της. Αυτοπροστασία, μάλλον. Δεν ξέρω αν η ευαισθησία ήταν η σταθερά της δικής μου ζωής που την όρισε. Ξέρω μόνο ότι ήρθε μια πραγματικότητα και τα έβαλε όλα στη θέση τους...
Εκεί Που Πετάει Ο Νους, ένα βιβλίο για απαιτητικούς αναγνώστες. Έντεκα ιστορίες για τη μοναξιά, το φόβο, τον έρωτα, τη δοκιμασία, το θάνατο, τον αυτοπροσδιορισμό που καταλήγουν σε μια αλήθεια, εκείνη που ανακαλύπτει ο Οδυσσέας λίγο πριν το τέλος, όταν το μυστήριο αποκαλύπτεται και στη ζωή του σηματοδοτούνται αλλαγές που έτσι κι αλλιώς πρέπει να γίνουν. Γιατί μόνο ένα ισχυρό σοκ μπορεί να ξετυλίξει το κουβάρι της μνήμης, της συναισθηματικής ματαίωσης, των άκυρων αφορμών και να επιτρέψει στο νου να πετάξει εκεί που θέλει πραγματικά και να κάνει τις επιλογές να αξίζουν και τα απωθημένα ευκαιρία για μια νέα αρχή! Δεν θα αποκαλύψω περισσότερα γιατί θέλω να το διαβάσετε! Συγχαρητήρια Χάρης Βασιλάκος
Δήμητρα Παναρίτη
Το Βιβλίο κυκλοφορεί απο τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου