"Από που να ξεκινήσω; "Εχουν γραφτεί τόσο πολλά για τη Σφαγή του Πάνγκμπερν, όπως είναι πλέον γνωστή στα λαϊκά έντυπα όλης της υφηλίου, πού δυσκολεύομαι να δω αυτό το τραγικό γεγονός με καθαρή ματιά".
Το πρωί της 25ης Ιουνίου 1988, λίγο μετά τις οκτώ, τα τριανταδύο ενήλικα μέλη μιας επιφανούς κοινότητας του Δυτικού Λονδίνου δολοφονούνται με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο, και τα παιδιά τους απάγονται χωρίς να αφήσουν ίχνη. Μέσα από το ιατροδικαστικό ημερολόγιο του δρος Ρίτσαρντ Γκρέβιλ, αναπληρωματικού ψυχιατρικού συμβούλου της Αστυνομίας του Λονδίνου, ξετυλίγονται οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της σφαγής που οδηγεί σε αδιέξοδο τους αστυνομικούς. Απελπισμένοι, ξαναβλέπουν με έκπληξη το βίντεο που έχει γυριστεί στον τόπο του εγκλήματος. Η επαγγελματική ψυχρότητα των φόνων ενισχύει την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο έγκλημα. "Δεν φαίνεται να απομένει χώρος για καμία απολύτως νέα θεωρία" γράφει ο Γκρέβιλ, ωστόσο έχει κάποιες δικές του ιδέες, πού τις ακολουθεί με αποφασιστικότητα παρά τις επανειλημμένες αποθαρρύνσεις από τους ανωτέρους του.
Σε αυτό το έντονο και αριστοτεχνικό μυθιστόρημα αγωνίας, ο J. G. Ballard, διάσημος συγγραφέας βιβλίων όπως "H Αυτοκρατορία του Ήλιου" και "H μέρα της δημιουργίας", υφαίνει μια ιστορία συναρπαστική και ταυτόχρονα συνταρακτική, που θέτει υπό αμφισβήτηση τις πιο βαθιά εδραιωμένες αντιλήψεις μας γύρω από τη σχέση των γονιών με τα παιδιά τους και εξερευνά τα ακραία επακόλουθα μιας υπερ-προοτατευτικής λογικής.
"Αφήγηση αδρή, ιστορία μακάβρια. Μια νουβέλα με άρτια δομή και έξοχο ύφος. Στρέφοντας μοχθηρά
την προσοχή μας στην πραγματικότητα που ηθελημένα αγνοούμε, μας προσφέρει μια σωτήρια ψυχρολουσία".
Jonathan Coe, Guardian
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου