Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Οι κυρίες με τα τιρκουάζ" Κωνσταντίνα Μόσχου - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 


Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Πάντα ήθελα να διαβάσω βιβλία που να συνδυάζουν μια δυνατή ιστορία, με δυνατές δόσεις γέλιου. Συγκροτημένους ήρωες, βασισμένους στην πραγματικότητα, αλλά και στην ευρηματικότητα του συγγραφέα. Ρεαλιστικοί και ταυτόχρονα διαφορετικοί. Αυθεντικοί και παράλληλα έξω από τα σύνορα της προσγειωμένης φαντασίας μας. Ένα βιβλίο με ανεπαίσθητα μηνύματα. Φρέσκο, πρωτότυπο, βγαλμένο από μια άλλη εποχή που είναι σύγχρονη αλλά ωστόσο και παλιά. Αποδεδειγμένα από μια συγγραφική πένα που έχει την στόφα της γνήσιας έμπνευσης και της αφιλτράριστης εναλλαγής διαλόγων, καταστάσεων, σκέψεων και πράξεων. Η Συγγραφέας Κωνασταντίνα Μόσχου σε αυτό το μυθιστόρημα πραγματικά κεντάει, δημιουργώντας μια ιστορία που έχει γέλιο, αγωνία, μυστήριο και δράση. Που έχει ένα σύνολο λογοτεχνικών συστατικών που κάνει αυτό το βιβλίο πραγματικά μοναδικό. 

Στο μυθιστόρημα Λέμον Πάι είχαμε κάνει την πρώτη μας γνωριμία με τον Ντέντεκτιβ- Ερευνητή Στάθη Παντελιά. Και σε αυτό τον ξανασυναντάμε για να εμπεδώσουμε πια τον ξεχωριστό και μοναδικό του χαρακτήρα, αλλά να ξαναζήσουμε και μια ατμόσφαιρα που πραγματικά δεν μοιάζει με κανένα άλλο από τα βιβλία της αστυνομικής λογοτεχνίας που κυκλοφορούν ειδικά από Έλληνες συγγραφείς. Νομίζω πως είναι από μόνο του αυτό το βιβλίο μια κατηγορία μόνο του.

Μια καλοστημένη ληστεία εμπνευσμένη σε ένα σκηνικό που περιπλέκεται από την ολοένα αυξανόμενη συμμετοχή υπόπτων. Τρεις γυναίκες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Αταίριαστες και ηλικιακά και κοινωνικά και μορφωτικά και πνευματικά. Μπορούν να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν μια ληστεία όταν τρέμουν και τον ίσκιο τους; Όταν δεν μπορούν να βρουν ένα κοινό σημείο αναφοράς; Όταν οι προσωπικότητες τους δυναμιτίζουν τις κινήσεις τους και τις τοποθετούν στον απόλυτο κίνδυνο της απροσεξίας τους, και όλων των άλλων συναισθημάτων που δημιουργούνται κατά την διάρκεια της εξελισσόμενης υπόθεσης;  Από την άλλη μια ομάδα κακοποιών που κάνουν επικίνδυνα τα γεγονότα και ανακατεύουν μυστηριακά κινήσεις σκέψεις και εικασίες. Είναι μια σατανική σύμπτωση ανάμιξης μιας κατάστασης;  Είναι συνενοχή και συνεργασία; Ξεχωριστές σχεδιασμένες ληστείες από δυο διαφορετικές ομάδες; Ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή μήπως κάτι άλλο πέρα από κάθε φαντασία. Το σίγουρο είναι ένα. Ένας ληστής νεκρός. Τα λεφτά της ληστείας εξαφανισμένα. Η αποκάλυψη ενός άλλου πτώματος στο σπίτι της μιας από τις δυο ετερόκλιτες κυρίες. Με κύριο ύποπτο τον γιό της. Και ο Στάθης Παντελιάς ανάμεσα τους να προσπαθεί να βρει άκρη σε μια υπόθεση που όλο και περισσότερο μπλέκεται. 

Μια καταιγιστική κινηματογραφική περιπέτεια με πραγματικές προεκτάσεις. Τα λεφτά της ληστείας χαμένα. Ένας ένοχος στην φυλακή να τιμωρείτε για εγκλήματα άλλων και να πληρώνει την ταμπέλα του μικροαπατεώνα και το ποινικό του παρελθόν. Και στο κατόπι των εξελίξεων ο Ιδιόμορφος Στάθης Παντελιάς. Για τον οποίο πια έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για τον χαρακτήρα του. Η αντιστοίχηση των εμμονών του προσωπικού του βίου με τις επαγγελματικές του εμμονές. Ο δικός του ξεχωριστός τρόπος σκέψης και η επιμονή του. Είναι ιδεαλιστής και πεισματάρης και αγαπάει πολύ τα μικρά δικά του πράγματα. Μοιάζει γκαφατζής και ψυχαναγκαστικός αλλά είναι από εκείνους τους ανθρώπους που λειτουργούν αργά, μεθοδικά και αθόρυβα μέχρι την στιγμή που θα φτάσουν στο τέλος του μυστηρίου. 

Γυναίκες, μαφία χρήμα και έγκλημα. Υπόκοσμος και μια σειρά από χαρακτήρες που αλλάζουν μορφή μέσα από πολλά στοιχεία, αλλά κυρίως από την επιρροή του χρήματος, της επιμονής, της υπομονής και της τύχης. Η πορεία της ιστορίας μοιάζει να έχει μια ροή προς το άλυτο, μέχρι την στιγμή θα συμβεί το απίθανο που θα κλείσει το μάτι στον γλυκύτατο ερευνητή μας που δεν το βάζει ποτέ του κάτω. Γιατί ο καθένας έχει τον τρόπο του και ο Παντελιάς τον δικό του. 

Ένα παιχνίδι με μαντεψιές λογικές και λιγότερο πιθανές. Ένα παιχνίδι που καταφέρνει να σε μπερδέψει και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σου μέχρι την τελευταία του λέξη. Ένα κείμενο με ισχυρές και άπαιχτες ατάκες που σου μένουν. Που σε φορτίζουν και σε αποφορτίζουν. Που σε χαλαρώνουν και σε εξιτάρουν. 

Εκφραστικές σκηνές, τραγελαφικές καταστάσεις. Εικόνες που μοιάζουν παρωδία, αλλά έχουν μέσα τους, τις καμουφλαρισμένες αλήθειες της καθημερινότητας μας και της πραγματικής μας ζωής. Γιατί η συγγραφέας χρησιμοποιεί την μέθοδο της φαρσοπλοκής και της αφοπλιστικής ειλικρίνειας για να φέρει τον αναγνώστη σε μια κατάσταση ευφορίας, αλλά και ενδιάμεσης αγωνίας που προϋποθέτει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Και χωρίς να το καταλάβεις εθίζεσαι στον ρυθμό που σου επιβάλει και σε φέρνει μπροστά σε απρόσμενες εξελίξεις. Το αποτέλεσμα της αιματηρής ληστείας είναι αυτό που περιμένεις; Αυτό που θα ήθελες; Αυτό που υπολόγιζες; Το σίγουρο είναι πως υπάρχει μια ιδιόμορφη δικαίωση που έχει πολλούς αποδέχτες, αλλά και πολλά θύματα. Και το χρήμα τελικά λύνει ή δένει τα προβλήματα; Το εύκολο κέρδος καταλήγει πάντα σαν αξία και σαν οικονομική απολαβή στον σωστό προορισμό; 

Η συγγραφέας όχι μόνο έχει καταφέρει να σχεδιάσει ένα καλοστημένο αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά ταυτόχρονα να το διανθίσει με όλα εκείνα τα στοιχεία που δίνουν ταυτόχρονα ταυτότητα στην γραφή της και ιδιομορφία στην εξέλιξη της ιστορίας της. Καταφέρνει να ζυγίσει την σοβαρότητα με το χιούμορ. Την σφιχτοδεμένη πλοκή με την χαλαρότητα και την απλότητα των ηρώων της. Θεωρώ πως είναι μοναδική στο είδος της πλέον και πως ο Στάθης Παντελιάς όχι μόνο θα αφήσει εποχή σαν ντέντεκτιβ, αλλά θα γίνει και σημείο αναφοράς για το πως μπορεί να στηθεί ένας ήρωας που έχει όλα τα στοιχεία ενός καθημερινού και απλού ανθρώπου. Αληθινός, προσιτός, απλός. Καθόλου δήθεν. Κρατάει τις αποστάσεις που πρέπει, αλλά είναι και φιλικός. Ρίχνει στην παγίδα του, υπόπτους και αναγνώστες με έναν μοναδικό και εξαιρετικό τρόπο. Με ευελιξία μοναδική και χαρισματική. 


Ένα καθαρόαιμο αστυνομικό μυθιστόρημα που καταφέρνει ακόμα και τα δράματα να τα διακωμωδήσει με φανερή την ρεαλιστική αίσθηση του χιούμορ. Την σουρεαλιστική ανάμιξη του εύπεπτου με το ουσιώδες. Να περάσει υπόγεια μηνύματα και να κρατήσει την ζωντάνια του μέχρι την τελευταία του λέξη. Δεν βαλτώνει πουθενά, δεν κολλάει και δεν χρησιμοποιεί τα γνωστά κλισε για να ξεφύγει και να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη προσποιητά ή να δώσει μια δήθεν ανατροπή. Για αυτό και είναι αυθεντικό και για αυτό θα πρέπει να το ψάξετε και να το διαβάσετε. 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Λέγε με Ισμαήλ" Τέσυ Μπαϊλα Εκδόσεις Ψυχογιός - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

  Η Τέσυ Μπάϊλα είναι μια συγγραφέας που ακολουθώ από την πρώτη στιγμή που διάβασα δικό της βιβλίο. Έχει έναν δικό της προσωπικό στίγμα στην λογοτεχνία και ένα ιδιαίτερο τρόπο να σε κάνει να κατανοείς και τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά κυρίως τις ανθρώπινες πράξεις φτάνοντας κατευθείαν στις αιτίες οι οποίες και τις κατευθύνουν, αλλά και μπορούν να τις αλλάξουν. Το μυθιστόρημα κινείται χρονικά ανάμεσα στα γεγονότα του 1955 στα Σεπτεμβριανά και στην απέλαση την Ελλήνων υπηκόων το 1964. Η Κωνσταντινούπολη γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει και ανακατεύει αρμονικά συναισθήματα, βιώματα και συνήθειες και παράλληλα γίνεται το μήλο της έριδας για μίση, για αντιπαλότητες και διεκδικήσεις που γεννά η ανθρώπινη απληστία, και τα πολιτικά συμφέροντα.  Τόπος εξέλιξης της ιστορίας μια γειτονιά στο Πέρα, που κινούνται και πρωταγωνιστούν χαρακτήρες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στο μυαλό του αναγνώστη γιατί ο καθένας από αυτούς κουβαλά την δικιά του ξεχωριστή ιστορία. Ο Ισμαήλ ο Tούρκος καφετζή