Η Έλενα Αντωνίου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στη Λάρισα, μεγάλωσε στην Αθήνα όπου και ζει, ενώ κατάγεται από τη Μήλο. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών.
Λατρεύει τις ερωτικές ιστορίες ενώ γράφει και η ίδια από την εφηβική ηλικία.
Αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία, τις ρομαντικές κομεντί και την country μουσική.
Εργάζεται σε ημερήσιες εφημερίδες ως διορθώτρια/επιμελήτρια κειμένων αλλά και σε διαδικτυακά μέσα ως news editor.
Μου έδωσε μια υπέροχη συνέντευξη και την ευχαριστώ πολύ.
1. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας συγγραφέας, ώστε να ξεχωρίσει αρχικά και να καθιερωθεί έπειτα στο αναγνωστικό κοινό;
Για εμένα τα πρωταρχικά στοιχεία που πρέπει να έχει ένας συγγραφέας πέρα από το ταλέντο, τη φαντασία, την όμορφη και πρωτότυπη γραφή, είναι ο σεβασμός, σεβασμός στον εαυτό του και τον αναγνώστη του, και η ειλικρίνεια. Αν αυτό που γράφει είναι μέσα από την ψυχή του, αν έχει καταθέσει στο χαρτί κομμάτια του εαυτού του, αν αυτό που κάνει το κάνει με απεριόριστη αγάπη, ειλικρίνεια, θέρμη, αξιοπρέπεια, τότε οι αναγνώστες, που έχουν κριτήριο και αντίληψη, θα το νιώσουν και θα το ανταποδώσουν. Θεωρώ πολύ σημαντικό ο συγγραφέας να μην αντιμετωπίζει τη συγγραφή ως μέσο ανάδειξης, προβολής ή πλουτισμού ούτε να δείχνει έπαρση απέναντι στους αναγνώστες.
2. Ασχολείσαι αποκλειστικά με τη συγγραφή αισθηματικών βιβλίων. Θα ήθελες να μας πεις για ποιόν λόγο έχεις περιοριστεί μόνο σε αυτό το είδος;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, διάβαζα τα πάντα. Έλεγα ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας. Αλλά όταν διάβασα την πρώτη μου ιστορία αγάπης, πήρε προσανατολισμό η επιθυμία μου. Ανυπομονούσα να μεγαλώσω, να ζήσω έρωτες και να γράψω γι' αυτούς. Είναι δοσμένη η ψυχή μου στις ιστορίες αγάπης, στα αισθηματικά βιβλία. Δεν θεωρώ ότι περιορίζομαι! Εκεί γεννιέμαι, εκεί υπάρχω, εκεί ανασαίνω. Δεν έχω σκεφτεί να ασχοληθώ με άλλο είδος γιατί πολύ απλά δεν με εκφράζει.
3. Η Αισθηματική Λογοτεχνία στη χώρα μας αποτελεί ένα παρεξηγημένο είδος Λογοτεχνίας; Τουλάχιστον αρκετοί αναγνώστες δεν παραδέχονται ότι διαβάζουν αισθηματικά μυθιστορήματα. Εσύ για ποιόν λόγο πιστεύεις πως ένας αναγνώστης θα πρέπει να δώσει λίγο μεγαλύτερη σημασία σε αυτό το είδος;
Φυσικά και αποτελεί παρεξηγημένο είδος. Όλοι οι νέοι συγγραφείς προσπαθούν να αποδείξουν την αξία τους αλλά πιστεύω ότι ο συγγραφέας αισθηματικής λογοτεχνίας πρέπει να καταβάλει διπλάσια προσπάθεια. Πιστεύω ότι έχουμε μπερδευτεί με τον όρο αισθηματική λογοτεχνία. Το ότι ένα βιβλίο, μία ιστορία έχει ως βάση της τον έρωτα δεν σημαίνει ότι περιοριζόμαστε σ' αυτόν. Ο συγγραφέας είναι μέλος ενός κοινωνικού συνόλου και γράφει ως τέτοιο, περνώντας τα μηνύματά του, περνώντας τους προβληματισμούς του, περιγράφοντας την περιρρέουσα κοινωνική, οικονομική, πολιτική κατάσταση. Δεν είναι όλα ροζ όπως ίσως φαντάζονται, σ' αγαπώ, μ' αγαπάς, έλα να παντρευτούμε και τελείωσε η ιστορία με τους ήρωες να ζουν σ' ένα λαμπερό, εκτυφλωτικά ροζ σύννεφο. Υπάρχει ίντριγκα, υπάρχει πλοκή... Αναλύονται οι ανθρώπινες σχέσεις, αιτιολογούνται οι ενέργειες... Οι ήρωες είναι μέλος αυτού του κοινωνικού συνόλου και δρουν και ζουν αναλόγως. Οπότε η αισθηματική λογοτεχνία λανθασμένα χαρακτηρίζεται γυναικεία ή ροζ, καθώς απευθύνεται σε ένα κοινωνικό σύνολο και όχι σε συγκεκριμένη μερίδα της κοινωνίας ή φύλο. Εξάλλου, το συναίσθημα δεν έχει χρώμα όπως ούτε και η λογοτεχνία οποιουδήποτε είδους.
4. Φαντάζομαι εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια. Θα ήθελες να μας πεις τι είδους βιβλία διαβάζεις συνήθως;
Διαβάζω τα πάντα, αισθηματικά, αστυνομικά, κοινωνικά, ιστορικά, πολιτικά, φιλοσοφικά.
5. Έχω παρατηρήσει διαβάζοντας τα βιβλία σου, πως κάνεις καταπληκτική δουλειά με το στήσιμο της ψυχοσύνθεσης των ηρώων σου. Έχεις πλάσει ολοκληρωμένες προσωπικότητες που ξετυλίγονται σιγά σιγά μέσα στο κείμενο. Επίσης ο Τόπος και ο Χρόνος που κινούνται οι ιστορίες σου βγάζουν έναν εξαιρετικό ρεαλισμό. Θα ήθελες να μας πεις μερικά από τα σημαντικά βήματα που κάνεις σαν συγγραφέας πριν και κατά τη διάρκεια της συγγραφής του εκάστοτε μυθιστορήματος σου;
Πριν ξεκινήσω τη συγγραφή συγκεκριμένης ιστορίας, συλλέγω πληροφορίες για τον τόπο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Μελετώ το κοινωνικό πλαίσιο, τα ηθογραφικά στοιχεία, τα πολιτιστικά στοιχεία. Προσέχω την κάθε λεπτομέρεια ώστε να υπάρχει πιστή μεταφορά της πραγματικότητας στο μυθιστόρημα. Οι ήρωές μου είναι πραγματικοί άνθρωποι σε ρεαλιστικές καταστάσεις αλλά σε μυθιστορηματικό πλαίσιο. Πριν αρχίσω να γράφω, τους έχω πλάσει και έτσι ακριβώς όπως έχουν γεννηθεί μέσα μου αποτυπώνονται σταδιακά στο χαρτί.
6. Γράφεις Ιστορίες αγάπης. Ποια είναι για σένα η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης που έχει γραφτεί ως σήμερα;
Το έχω σκεφτεί άπειρες φορές. Και ποτέ δεν μπορώ να αποφασίσω. Έχω αδυναμία στα ιπποτικά μυθιστορήματα, να πω "Τριστάνος και Ιζόλδη"; Αλλά από την άλλη, είναι ο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", "Περηφάνια και Προκατάληψη", "Αποχαιρετισμός στα Όπλα","Άννα Καρένινα", "Η Παναγία των Παρισίων"... Και μετά έχουμε τον μονόλογο του Χίθκλιφ στα "Ανεμοδαρμένα Ύψη" που τον διαβάζω και τον ξαναδιαβάζω και κάθε φορά συγκλονίζομαι περισσότερο.
7. Αν αποφάσιζες κάποια στιγμή να ασχοληθείς με κάποιο άλλο είδος Λογοτεχνίας, ποιο θα ήταν αυτό;
Αν και δεν μου αρέσει να λέω "ποτέ", δεν πιστεύω ότι θα ασχοληθώ με κάποιο άλλο είδος. Κι αν πω ότι γράφω κάτι άλλο, νομίζω θα εκπλαγώ ακόμη κι εγώ η ίδια.
8. Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο σου που έχει πραγματοποιηθεί ως σήμερα. Και ποιο θα ήθελες να πραγματοποιηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον.
Πραγματοποιήθηκε το όνειρο να εκδοθώ από τη ΧΑΡΛΕΝΙΚ, όνειρο που είχα από 11-12 χρονών. Αυτό που ελπίζω να πραγματοποιηθεί στο μέλλον είναι κάτι που έχει μπει στον "πάγο" λόγω κορονοϊού κι ελπίζω όταν τελειώσει αυτή η παγκόσμια κρίση να επανέλθω.
Πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα και επίσης πιστεύω ότι ένας έρωτας μπορεί να κρατήσει για πάντα αλλά όχι ως έρωτας. Πρέπει να εξελίσσεται το συναίσθημα, να ωριμάζει, να κατασταλάζει μέσα σου. Ερωτεύεσαι και μετά αγαπάς, αυτό είναι το υπέρτατο συναίσθημα.
10. Αν σου ζητούσε κάποιος σκηνοθέτης να μεταφέρει κάποιο από τα βιβλία σου στην μεγάλη οθόνη, ποιο μυθιστόρημα σου θα επέλεγες και γιατί;
Το καθένα είναι τόσο ξεχωριστό... Πιστεύω ότι θα έκανα την αρχή με τη διλογία, "Τα Δάκρυα του Πάθους" και "Μετά τα Δάκρυα του Πάθους". Βλέπουμε τον έρωτα του Ανδρέα και της Λυδίας να γεννιέται, να περνά από χίλια κύματα, να διαλύεται και να ξανακολλά και να γίνεται ακόμη πιο δυνατός και άρρηκτος ο δεσμός τους. Είναι ένας έρωτας που έχει διάρκεια και έχει νικήσει τον χρόνο και φυσικά έχει αγαπηθεί πολύ πολύ από το αναγνωστικό κοινό.
11. Ποια συμβουλή θα έδινες σε ένα παιδί για να το πείσεις να ασχοληθεί με την ανάγνωση της Λογοτεχνίας;
Δεν μπορείς να πείσεις. Αλλά μπορείς με τρόπο να το κάνεις να ασχοληθεί. Του προσφέρεις βιβλία ανάλογα με την προσωπικότητά του και φυσικά δίνεις το παράδειγμα διαβάζοντας ο ίδιος. Τα παιδιά χρειάζονται πράξεις, όχι λόγια. Πρέπει να γίνεσαι παράδειγμα και να μην είσαι μόνο νουθεσίες.
12. Υπάρχει κάποιος ήρωας ή ηρωίδα που ξεχωρίζεις εσύ από τα βιβλία σου;
Αγαπώ την κάθε ιστορία μου και τους ήρωές τους ξεχωριστά. Αλλά αν και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον μέσα από τους άνδρες γιατί τους αγαπώ το ίδιο, μπορώ να πω ότι έχω αδυναμία σε τρεις από τις ηρωίδες μου. Είναι η Λίλιαν, την οποία εσείς θα γνωρίσετε τώρα με το "Μια σταγόνα έρωτα" που κυκλοφορεί στις 4 Δεκεμβρίου, είναι η Αυγή στο "Στην τελευταία στροφή" και η Ελβίρα στο "Πέρα από τις σκιές". Πολύ δυνατές γυναίκες, με πολλά σημάδια και σκιές αλλά που στάθηκαν με αξιοπρέπεια μπροστά στα εμπόδια και διεκδίκησαν σθεναρά τα θέλω τους. Και οι τρεις είναι η επιτομή της σύγχρονης γυναίκας, όπως εγώ θεωρώ ότι πρέπει να είναι μία σύγχρονη γυναίκα.
13. Το επάγγελμα σου είναι δημοσιογράφος. Ένα επάγγελμα κατά βάση σκληρό και απαιτητικό. Πώς μπορείς και συνδυάζεις λοιπόν την σκληρότητα και τις απαιτήσεις του επαγγέλματος σου με την ευαισθησία, τον ρομαντισμό και τον έρωτα που υμνείς μέσα απο τα βιβλία σου;
Πράγματι, πολύ σκληρό επάγγελμα, με έντονο ρεαλισμό. Είναι απότομη προσγείωση σε μία πολύ βάρβαρη πραγματικότητα που στερείται οποιουδήποτε ανθρωπισμού ή ευαισθησίας. Γι' αυτό η συγγραφή είναι καταφύγιο, γιατί εκεί μπορώ να είμαι πραγματικά εγώ και εκεί να αφήνω ελεύθερη και τη φαντασία μου και τις ευαισθησίες μου. Ξεχνάω τον κόσμο και ό,τι με θλίβει και με πληγώνει. Ομολογώ,όμως, ότι έχασα την ισορροπία μου και συνετρίβην αφήνοντας την πραγματικότητα να με παρασύρει και να με κλονίσει, όταν την περίοδο της καραντίνας τον Μάρτιο παρακολουθούσα την κατάσταση στην Ιταλία. Επέστρεφα σπίτι κάθε βράδυ και έκλαιγα επειδή δεν άντεχα άλλο θάνατο. Δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Δεν μπορούσα ούτε να γράψω, ούτε να αναπνεύσω.
14. Περιγράφεις με πάθος όλες τις ιστορίες αγάπης των βιβλίων σου. Ιστορίες με κεντρικό άξονα έναν μεγάλο Έρωτα. Ποιο είναι όμως εκείνο το χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το ένα βιβλίο σου, από το άλλο και κάνει το καθένα από αυτά εντελώς ξεχωριστό και μοναδικό;
Μπορεί ο κεντρικός άξονας να είναι όπως λες, ένας μεγάλος έρωτας αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι διαφορετικά. Διαφορετικοί ήρωες, διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια, διαφορετικές εθνικότητες, διαφορετικές χώρες. Άλλα ήθη, άλλοι χαρακτήρες, άλλο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο. Είναι η κάθε ιστορία μοναδική.
15. Έναν μεγάλο έρωτα. Πώς τον διαχειρίζεται ένας άντρας και πώς μια γυναίκα. Θεωρείς πως υπάρχουν τρανταχτές διαφοροποιήσεις που ξεχωρίζουν φανερά ανάμεσα στα δύο φύλα;
Ο έρωτας είναι έρωτας. Δεν είναι θέμα φύλου, είναι θέμα ανθρώπου.
16. Ποιο βιβλίο διάβασες φέτος και σου άρεσε πολύ;
Δεν διάβασα πολύ εφέτος και έχω ενοχές, αλλά ξεχώρισα τον Σασμό του Σπύρου Πετρουλάκη, το Ανάρμοστον Εστί της Ειρήνης Βαρδάκη, το Πατρίδα του Φερνάντο Αραμπούρου και κάτι μου έκανε το "Αν πιστέψεις στο θαύμα" του Κριστόφ Ονό-ντι-Μπιό.
17. Ποιο είναι το μεγαλύτερο μήνυμα που πηγάζει μέσα από τα βιβλία σου;
Ότι υπάρχει θεία δίκη, ότι η αγάπη και η καλοσύνη πάντα νικούν. Η πίστη στον άνθρωπο. Αυτά νομίζω είναι τα σημαντικότερα.
Μια συναρπαστική ιστορία πάθους και παράφορου έρωτα που ξεκινάει από τη Δράμα και μας ταξιδεύει μέχρι το Μπορντό της Γαλλίας.
💛 Λίγα λόγια για την υπόθεση 💛
Εκείνος είναι ο γιος του σημαντικότερου οινοποιού της Γαλλίας. Αλλά ο μόνος τρόπος για να σώσει την επιχείρησή του είναι να παντρευτεί την κόρη του Έλληνα συνεταίρου του. Έτσι όμως θα θυσιάσει τα όνειρα και την προσωπική του ζωή.
Εκείνη βλέπει όλη της τη ζωή να ανατρέπεται μέσα σε μια νύχτα. Για να σώσει την οινοποιία της οικογένειάς της από τα άπληστα χέρια του ετεροθαλούς αδελφού της, θα πρέπει να εγκαταλείψει τον αγαπημένο της και το όνειρό της για μία λαμπερή καριέρα.
Φιλίπ Μαρεσάλ και Λίλιαν Παναγιώτου.
Ο Φιλίπ θα έπρεπε να είναι αδιάφορος για μία γυναίκα που του επέβαλαν να παντρευτεί. Αλλά όσο εκείνη εισβάλλει στον κόσμο του με τη φλογερή προσωπικότητά της τόσο πιο δύσκολο γίνεται για εκείνον να της αντισταθεί.
Η Λίλιαν θα έπρεπε να τον μισεί αφού εξαιτίας του γκρεμίστηκαν τα όνειρά της. Αλλά όσο περισσότερο γνωρίζει τον παράφορο χαρακτήρα του τόσο πιο παράφορα τον ερωτεύεται.
Με φόντο το μαγευτικό Μπορντό, Φιλίπ και Λίλιαν χάνονται σ’ έναν μεθυστικό έρωτα και τότε βρίσκουν την ευκαιρία οι εχθροί τους να διεκδικήσουν ένα κομμάτι της ευτυχίας τους…
Επιμέλεια Ρετετάκου Γεωργία
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου