Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Δράκος Μπουρμπουλήθρας σώζει την Πρωτοχρονιά Σπύρος Πετρουλάκης - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 


Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Όλα τα παιδιά του κόσμου, ζουν για το μαγικό βράδυ και το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς. Τότε που ο Άι Βασίλης θα επισκεφτεί το κάθε σπίτι, ακόμα και στην πιο μακρινή γωνιά της γης, για να παραδώσει τα δώρα του. Τι γίνεται όμως την κρίσιμη εκείνη στιγμή που ο Αι Βασίλης πρέπει να ξεκινήσει το μακρινό του ταξίδι, και οι φίλοι μας οι τάρανδοι αρρωστήσουν με βαρύ κρυολόγημα; Οι τάρανδοι όπως ξέρουν όλα τα παιδάκια και εμείς οι μεγάλοι αποτελούν το μεταφορικό μέσο του Αι Βασίλη στο μακρινό του ταξίδι. Ποιος θα αναλάβει να τον μεταφέρει σε κάθε σπίτι έγκαιρα ώστε κανένα παιδί αυτού του κόσμου να μην μείνει λυπημένο;

"Δες κατάσταση ,είπε στον γιατρό. Που ξανακούστηκε οι τάρανδοι να έχουν κρυολογήσει. Και μάλιστα Παραμονή Πρωτοχρονιάς."

Το όνειρο του κάθε παιδιού για εκείνη την χρονιά δείχνει να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Ποιος είναι αυτός που παραμυθένια θα καταφέρει να σώσει την Πρωτοχρονιά; Μα ποιος άλλος από τον δράκο Μπουρμπουλήθρα.

- Ξέρω ποιος θα μας βοηθήσει.

Ήταν τόσο χαρούμενος που πέταξε το καπέλο του στον αέρα.

-Ποιος; Ποιος; απόρησαν.

-Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας. Ξέρω που θα τον βρούμε. Πάμε γρήγορα, είπε μεταφέροντας τον ενθουσιασμό του τριγύρω.

Θα βρουν τον δράκο που αντί να βγάζει φλόγες από το στόμα του βγάζει μπουρμπουλήθρες;  Θα προλάβουν να σώσουν την Πρωτοχρονιά;

Τα περισσότερα παιδιά του ανεπτυγμένου κόσμου, παίρνουν πια αρκετά δώρα μέσα στην χρονιά και από τους γονείς και από τους συγγενείς. Το δώρο της Πρωτοχρονιάς που θα πάρουν σαν επιβράβευση από τον Άι Βασίλη αποτελεί για αυτά την πιο σημαντική στιγμή της χρονιάς. Είναι ένα δώρο μαγικό και ένα δώρο γεμάτο αγάπη. Διαβάστε το παραμύθι αυτό στα παιδιά σας με μια χροιά αγωνίας, αλλά και ανακούφισης, Με ένα ηχόχρωμα χαράς και ευτυχίας. Τελειώνοντας το θα νιώσουν ευτυχισμένα. 

Υπάρχουν γονείς που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να πιστέψουν στα παραμύθια. Να ξέρουν όμως πως μέσα από τα παραμύθια τα παιδιά μαθαίνουν να ελπίζουν και να αγαπούν. Σε αυτό το παραμύθι του Σπύρου Πετρουλάκη το βασικό δίδαγμα της ιστορίας είναι η φιλία και η ανταποδοτικότητα των πράξεων μας.

Και μην ξεχνάτε πως όταν τελειώνει ένα παραμύθι, ανοίγει ο δρόμος για μια ωραία συζήτηση επάνω στα διδάγματα του. Τα παιδιά ακόμα και από την κοιλιά της μαμάς τους έχουν μάθει να ακούνε ήχους που όσο μεγαλώνουν τους μετουσιώνουν σε συναισθήματα και γνώση.


Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ



 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ