Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Κριτική μου "Χωρίς Ασπίδα" Μπάρμπαρα Κινγκσόλβερ - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου



Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

Τα πιο ιδιαίτερα βιβλία για μένα είναι αυτά που καταφέρνουν να ενώσουν αρμονικά το παρόν με το παρελθόν. Αλλά ταυτόχρονα να καταφέρουν με τρόπο μοναδικό, εμφατικό και συνδυαστικό να ενώσουν πράξεις, συμπεριφορές και καταστάσεις που δεν αλλάξουν στο βάθος του χρόνου. Αλλά σηματοδοτούν την έναρξη μιας ιδιαίτερης διεργασίας σκέψεων με σκοπό να δείξουν προβληματισμούς και ιδιαιτερότητες της κάθε εποχής. Αλλά και ομοιότητες έντονες και σημαντικές. 

Η Γουίλα Νοξ και ο σύζυγος της χάνουν την  δουλειά τους και αναγκάζονται να μετακομίσουν σε ένα παλιό σπίτι σε μια επαρχιακή πόλη του Νιού Τζέρσει. Ένα ετοιμόρροπο σπίτι που πέρα από τις υλικές του ρωγμές φέρνει στην επιφάνεια και τις ρωγμές στις ζωές των ηρώων. Οι καταπιεσμένες κοινωνικές συμβάσεις βγαίνουν στην επιφάνεια και ενώνονται με τις καταιγιστικές συνθήκες που έρχονται απανωτά στην ζωή τους. Γιατί η Γουίλα εκτός από την ανεργία, την μετακόμιση και την ριζική αλλαγή στην υποτιθέμενα καλοστημένη της ζωή έχει αναλάβει την φροντίδα του άρρωστου, αλλά ιδιότροπου πεθερού της. Την αναπάντεχη άφιξη της αντιδραστικής κόρης της που έλειπε καιρό. Αλλά να επωμιστεί και την ανατροφή του νεογέννητου εγγονού της, που της τον αφήνει ο γιός της μετά την αυτοκτονία της μητέρας του. Από αυτές τις τραγικές καταστάσεις ανέλπιστα και απροσδόκητα ξεπηδάει ένα κύμα τρυφερότητας, αλλά και ελπίδας. Που βγάζει χαμόγελο και αισιοδοξία. 

Ζωές που καταρρέουν μαζί με την ετοιμόρροπη κατοικία και αγώνας δρόμου για να μπορέσει η Γουίλα να σώσει και το σπίτι και τις ζωές τους. Στην προσπάθεια της να μαζέψει χρήματα από επιχορηγήσεις και δωρεές θα ερευνήσει την ιστορία του σπιτιού. Έτσι ανακαλύπτει πως 150 χρόνια πριν κατοικούσε σε αυτό ο 30χρονος καθηγητής Φυσικών επιστημών Θάτσερ Γκρινγουντ που αντιμετώπιζε και αυτός τα δικά του προσωπικά και οικονομικά αδιέξοδα. Ένας αποτυχημένος γάμος και μια επαγγελματική ζωή που σκοντάφτει στον σκοταδισμό της εποχής και στην αντιδραστικότητα της να ανεχτεί τις ρηξικέλευθες επιστημονικές θεωρίες του. Μοναδική του παρηγοριά η φιλία του με την γειτόνισσα του Μαίρη Τριτ, μια ερασιτέχνιδα φυσιοδίφη που διατηρούσε μάλιστα και αλληλογραφία με τον Κάρολο Δαρβίνο. Η κατανόηση που του λείπει στην προσωπική του ζωή και στην Επιστημονική κοινότητα την βρίσκει μέσα από αυτή την ιδιόμορφη φιλία.

Έχουμε λοιπόν δυο παράλληλες ιστορίες με χρονική απόσταση 150 ετών, που εναλλάσσονται αρμονικά μπαίνοντας η μια στο μεδούλι της άλλης κάνοντας συνδυασμούς αλλά και συγκρίσεις. Ένα πείραμα άκρως πετυχημένο μιας και η συγγραφέας καταφέρνει να φέρει κοντά τόσο διαφορετικά δεδομένα για να αποδείξει πως τις εποχές τις αλλάζουν οι ίδιοι οι άνθρωποι με τις ιδέες και τις συμπεριφορές τους. Η δυναμικότητα, η αντιδραστικότητα και η ελευθερία της σκέψης σε κάνει ξεχωριστό σε όποια εποχή στο τότε, στο τώρα ακόμα και στο αύριο. Το γεμάτο από ρωγμές σπίτι, που είναι ετοιμόρροπο στο παρόν κουβαλάει και όλες τις φθορές της ψυχής των ηρώων που μπορεί να φτάσουν ανά πάσα στιγμή στο τέλμα και στην καταστροφή. Αλλά είναι υποχρεωμένοι να ξανασταθούν στα πόδια τους. Να σηκώσουν το ανάστημα τους και να κερδίσουν τον αγώνα της ζωής τους. Είτε αυτός ο αγώνας είναι οικονομικός, είτε είναι πνευματικός. 

Με λόγο συνεκτικό επιλέγει να σταθεί σε κρίσιμα σημεία που απασχολούν την ανθρωπότητα από πάντα και σίγουρα θα συνεχίσουν να την απασχολούν και στο μέλλον. Προβληματισμοί, αξίες, δεδομένα που δεν τα αλλοιώνει καμία εποχή. Η Παγκόσμια ανάπτυξη και ο καταναλωτισμός. Η ανεργία, η μετανάστευση. Το περιβάλλον που καταστρέφεται και μεταστρέφεται επικίνδυνα. Το μπλόκο του σκοταδισμού μπροστά σε κάθε ιδέα και σε κάθε διαφορετική αντίληψη από την κατοχυρωμένη θέση μιας κοινωνίας που αλλάζει, αλλά στην ουσία δεν μετακινείται από τις βασικές αρχές του πουριτανισμού της. 


Το εφήμερο της ζωής. Η οφθαλμαπάτη μιας καλοστημένης οικογενειακής ή επαγγελματικής διαβίωσης. Η ψευδαίσθηση της ευτυχίας που μπορεί να γκρεμιστεί ανά πάσα στιγμή ακόμα και εκ θεμελίων. Μέσα από τα σκαμπανεβάσματα και τις αναζητήσεις των ηρώων βιώνουμε όλες τις ριζικές αλλαγές της ψυχολογίας τους. Αλλά και την υπαρξιακή ενδοσκόπηση των πραγματικών αναγκών μας αλλά και των χρήσιμων και σταθερών βημάτων που πρέπει να ακολουθούμε στην ζωή μας. Γιατί τίποτα δεν είναι σταθερό και τίποτα δεδομένο. Τα πάντα στην ζωή είναι ρευστά και αναλώσιμα εκτός από την δύναμη της ψυχής μας να αντέχουμε και να προχωράμε. Και την δύναμη της σκέψης μας να κρατάμε ζωντανές τις αντιλήψεις μας για έναν κόσμο καλύτερο και πιο ουσιαστικό. Η δύναμη της προσαρμοστικότητας του ανθρώπου στις αντιξοότητες της ζωής είναι τόσο ανθεκτική όσο δεν μπορούμε να φανταστούμε πραγματικά. Και η συγγραφέας με έναν εμφατικό και άκρως αυταπόδεικτο τρόπο μας το αποδεικνύει μέσα και απο τις εναλλασσόμενες εποχές, αλλά και από τις διαφορετικές πεποιθήσεις.

Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που διάβασα φέτος. Τρυφερό και σκληρό. Διεισδυτικό και ώριμο. Σύγχρονο και φρέσκο αν και οι παράλληλες ιστορίες του απέχουν μεταξύ τους 150 ολόκληρα χρόνια. Γεμάτο διλλήματα και προκλήσεις. Με έντονο χαρακτηριστικό την Κοινωνική διάψευση, αλλά και την Πνευματική αμφισβήτηση. Και με συνδετικό κρίκο την τεράστια ανθρώπινη δύναμη να αντεχει και να προσαρμόζεται σε κάθε εμπόδιο και σε κάθε πτώση.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΠΛΑΣΗ

  





 



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ