Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα είκοσι (20) καλύτερα βιβλία που διάβασα το 2020 - Κορυφαίες αναγνωστικές επιλογές από την Γεωργία Ρετετάκου

 


Κάθε χρόνο επιλέγω τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Αυτή η ανάρτηση βασίζεται αποκλειστικά στα δικά μου αναγνωστικά κριτήρια. Ο κάθε αναγνώστης που θα διαβάσει αυτή την λίστα μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει και αυτή είναι η μαγεία της διαφορετικότητας στον πλουραλισμό της Λογοτεχνίας. Επίσης ένα μεγάλο σημαντικό γεγονός είναι πως στην Ελλάδα εκδίδονται πολλά βιβλία και διαβάζονται αναλογικά πολύ λιγότερα. Εύχομαι κάθε χρόνο να μπορούμε να διαβάζουμε όσο περισσότερα βιβλία γίνεται και κυρίως βιβλία που να ανταποκρίνονται στα προσωπικά κριτήρια του καθενός. 

Οι επιλογές μου είναι αυτές που για φέτος με κέρδισαν εκατό τοις εκατό δοσμένες με αντίστροφη μέτρηση. Εύχομαι σε κάποιες από αυτές να βρείτε και εσείς το βιβλίο που θα σας ταιριάξει. Πάμε λοιπόν.....


20. Οι κυρίες με τα τυρκουάζ Συγγραφέας: Μόσχου Κωνσταντίνα Α. Εκδότης: Bell / Χαρλένικ Ελλάς

Παλιές ιστορίες, παλιές αμαρτίες. Ο απρόβλεπτος ντετέκτιβ Στάθης Παντελιάς φέρνει στην επιφάνεια κάτι ύποπτο από το παρελθόν, και παίζει σαν τη γάτα με το ποντίκι με όσους είναι μπλεγμένοι σ’ εκείνη την παλιά υπόθεση ληστείας μετά φόνου. Ποιος πυροβόλησε το ληστή, μόλις εκείνος βγήκε από την τράπεζα; Και ποιες είναι οι τρεις κυρίες που, ντυμένες στα τιρκουάζ, βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος, άρπαξαν τον σάκο με τα χρήματα και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης; Το πρόβλημα του ντετέκτιβ είναι πως έγκλημα χωρίς τιμωρία δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορεί όμως ένας ερευνητής του διαμετρήματός του να αμφιβάλλει; Έχει και αυτός το δικαίωμα του λάθους, όταν όλος ο κόσμος γύρω του είναι λάθος; Το μυστήριο πρέπει να λυθεί. Και θα λυθεί. Γιατί ο Στάθης Παντελιάς δεν αφήνει ποτέ πίσω του εκκρεμότητες.

Ένα Βιβλίο το οποίο είναι πολλά είδη μαζί. Το ξεχώρισα για το αστείρευτο χιούμορ, για την ανατρεπτική πλοκή και για την ανεπαίσθητη καυστικότητα στις ανθρώπινες σχέσεις και στις συναισθηματικές αποχρώσεις: 

Η αναλυτική Κριτική μου για το βιβλίο: Οι κυρίες με τα Τιρκουάζ


19. Οι απαράφθορες Συγγραφέας: Στέλιος Χαλκίτης Εκδότης:  Ιανός 

Σ’ ένα κέντρο αποκατάστασης ψυχικά νοσούντων η εξηντάχρονη ψυχίατρος Δαυίνα Δελμούζου γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της τρόφιμο Ρωμανό Δοξιάδη. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια σχέση δυνατή, παράφορη, απελπισμένη, δίχως όρια. Οι διακοπές τους στο νησί της Καλύμνου πυροδότησαν μια ξεθωριασμένη και εξεζητημένη ανάμνηση που είχε η Δαυίνα, κάτι που της είχε πει η Καλυμνιά μητέρα της όταν ήταν μικρό κοριτσάκι, κάτι για κάποιες κρυφές γυναίκες της Καλύμνου. Εντάσσεται στον μυστικό όμιλο των εμβληματικών κρυφών γυναικών του νησιού όπου αρχίζει να μαθαίνει νέα πρωτόκολλα του έρωτα, της αγάπης, του θανάτου, και γενικά της ζωής. Ένα μυστικό κρύβει ο όμιλος, ένα μυστικό κρατούν επτασφράγιστο οι κρυφές γυναίκες. Οι ζωές των ηρώων περιπλέκονται και αποκαλύπτουν τα φωτεινά ύψη και τα σκοτεινά μπουντρούμια της ψυχής. Μια παιδική κούκλα περιφέρει το μυστικό… Η αποκάλυψή του συγκλονίζει…

Ένα βιβλίο γεμάτο αναζήτηση επάνω στην ανθρώπινη φύση, στα ελαττώματα της. αλλά και στα προτερήματα της. Εξαιρετικό βιβλίο από αυτά που ο εκπληκτικός χειρισμός της Ελληνικής Γλώσσας γίνεται ο Πολιορκητικός Κριός που σπάει σκέψεις και συναισθήματα. Που δίνει ουσία στις περιγραφές φανερώνοντας τις κρυφές αλήθειες και τα βαθιά ριζωμένα ένστικτα των ανθρώπων. Βαθιά ψυχαναλυτικό με ωριμότητα παρουσιάζει όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις επάρσεις που κρύβουν τα καλά κρυμμένα συμπλέγματα εγωισμού και ανασφάλειας. Με φόντο το νησί της Καλύμνου βγαίνει στο φως μια αληθινή ιστορία με όλες τις τις θλιβερές προεκτάσεις της και τις ολέθριες συνέπειες της.


18. Αντέτι Συγγραφέας: Πρινάρη - Καρκαβατσάκη Μαρία Εκδότης: Εκδόσεις Πνοή

"Η Αφροδίτη χαμογέλασε πικρά. Βλαστήμησε τις αντεκδικήσεις, το αντέτι, τους γραπτούς νόμους -που μερικές φορές αποδεικνύονται ανίσχυροι για να διορθώσουν καταστάσεις- και τους άγραφους που τους υποκαθιστούσαν. Τους "μεσίτες" που αναλάμβαναν να τους εφαρμόσουν και τους "σασμούς" που έσαζαν κάποια πράγματα μα χαλούσαν άλλα".

Μια ιστορία που ξεκινά πριν από έναν αιώνα στην Κρήτη και καταλήγει στην Αθήνα του σήμερα ακολουθώντας τις ζωές των ανθρώπων τριών γενεών. Ζωές που η πορεία τους καθορίστηκε από το "αντέτι" και την πίστη τους στο εθιμικό δίκαιο. Στον τόπο του γενναίου αλλά και του παραλόγου κάποιες φορές, όπου ο άντρας πιστεύει πως την εκδίκηση πρέπει να την παίρνει ο ίδιος με τη χέρα του, ο σασμός σάζει και σώζει καταστάσεις εμποδίζοντάς τες να εξελιχθούν σε βεντέτα. Αν και ο σασμός είναι η ιδανική λύση, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι ήρωες της ιστορίας, ο Σήφης, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, ο Αντρέας, ο Απόστολος, η Ρηνιώ, ο Μανούσος και η Ανέζα, είναι ο εκτοπισμός, η θυσία της αγάπης, ο συμβιβασμός.

Οι ιστορίες τους συναρπαστικές και γεμάτες ανατροπές. Οι ζωές τους που σημαδεύονται από διάφορα κοινωνικά αλλά και ιστορικά γεγονότα, άλλοτε μας προκαλούν θυμό κι άλλοτε μας παρασέρνουν να γίνουμε ένα μαζί τους και να μοιραστούμε τα συναισθήματά τους.

"Είναι όλα αυτά που έχεις καταχωνιάσει μέσα σου, αυτά που ενώ έχεις δίκιο αναγκάζεσαι να ζητάς συγγνώμη, είναι αυτές οι κραυγές που ουρλιάζουν μέσα σου, αυτά είναι που γίνονται θεριά και κατασπαράζουν την ύπαρξή σου".

Ένα Βιβλίο γραμμένο με το αίμα ενός εθιμοτυπικού που σφραγίζει ζωές και συνειδήσεις.  Η αναλυτική Κριτική μου για το Βιβλίο Αντέτι

17. Άσπιλοι ένοχοι Συγγραφέας: Θεοφανία Ανδρόνικου- Βασιλάκη Εκδότης: Χάρτινη πόλη

Μια 35χρονη γυναίκα, μητέρα ενός παιδιού, εξαφανίζεται μυστηριωδώς σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Κανένα ίχνος, καμία ένδειξη, κανένα τηλεφώνημα για λύτρα, πουθενά το πτώμα της. Παρά τις έρευνες της τοπικής αστυνομίας, στέκεται αδύνατο να βρεθεί, νεκρή ή ζωντανή. Ο Μάξιμος Βαγενάς, ένας από τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους αξιωματικούς του Τμήματος Εγκλημάτων Kατά Ζωής, αναλαμβάνει απρόθυμα να ρίξει φως στο μυστήριο της εξαφάνισης, ενώ παλεύει με τους δικούς του δαίμονες. Τίποτα και κανείς, όμως, δεν τον είχε προετοιμάσει για τα όσα θα έρθει αντιμέτωπος. Θανάσιμες συγκυρίες, εγκλήματα του παρελθόντος, συγκλονιστικές αλήθειες, έρωτες που θάφτηκαν στον βωμό της πάλης του καλού με το κακό, ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι αποκαλύψεων… Η εξαφάνιση της γυναίκας μοιάζει να είναι μόνο η κορυφή στο παγόβουνο μιας σειράς ακούσιων και εκούσιων εγκλημάτων. Βήμα βήμα και χαρτογραφώντας τα ίχνη της, ο Μάξιμος, έρχεται αντιμέτωπος με ανατριχιαστικές αποκαλύψεις, οι οποίες θα αλλάξουν ακόμα και τη δική του ζωή. «Τίποτα και κανείς δεν είναι όπως φαίνεται σε αυτήν την πόλη, κύριε Βαγενά…» δήλωσε η γυναίκα απέναντί του.

Το χαρακτήρισαν αστυνομικό αλλά δεν είναι αμιγώς αστυνομικό. Μια εξαφάνιση στέκεται αρκετή να αποκαλύψει όλα τα κακέκτυπα της Ελληνικής επαρχιακής κοινωνίας και τα προσωπικά απωθημένα των ηρώων!!!! Η Κριτική μου για το βιβλίο Άσπιλοι ένοχοι


16. Δεξί κίτρινο λουστρίνι Συγγραφέας: Τέκου Ιφιγένεια-Ειρήνη Εκδότης: Ψυχογιός


Κάλυμνος 1934, ιταλική κατοχή. Η Θεμελίνα και η Χριστίνα, συμμαθήτριες και αδελφικές φίλες, μοιράζονται τα πάντα: σκέψεις, όνειρα, φοβίες, τη στοργική μητέρα της Θεμελίνας, ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια, που τα φοράνε εναλλάξ, αλλά και ένα φρικιαστικό μυστικό που τις κατατρύχει.

Όταν κάποια στιγμή γίνονται μάρτυρες ενός βιασμού που καταλήγει σε φόνο, έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή τους, αφού δράστης είναι ο Ιταλός διοικητής του νησιού. Λίγο καιρό αργότερα η Χριστίνα εξαφανίζεται, αφήνοντας ως μοναδικό ίχνος το ένα από τα δύο αγαπημένα της κίτρινα λουστρίνια, το δεξί, ενώ η Θεμελίνα με τη μητέρα της ακολουθούν με άλλους συμπατριώτες τους τον δρόμο της μετανάστευσης.

Δεύτερη πατρίδα τους θα είναι στο εξής το Σαλέν ντε Ζιρό, στη Νότια Γαλλία, όπου οι συνθήκες εργασίας στις αλυκές είναι παραπάνω από σκληρές, ενώ όλοι οι ξένοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον ρατσισμό, τα στυγνά αφεντικά και την απόλυτη φτώχεια.

Νέες φιλίες, έρωτες και μικρές ευτυχισμένες στιγμές κάνουν τον καιρό να περνά γρήγορα, ώσπου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η ζωή της Θεμελίνας αλλάζει προς το χειρότερο. Εγκλήματα, δωσίλογοι, στρατόπεδα αιχμαλωσίας, κρεματόρια, Αντίσταση και ένας έρωτας γεννημένος μέσα στις φλόγες του πολέμου ατσαλώνουν τη θέλησή της για ζωή – ωστόσο… δεν παύει να νιώθει μισή. Μέχρι που ένα κίτρινο λουστρίνι βρίσκεται έξω από την πόρτα της. Ένα βιβλίο για την αληθινή φιλία, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, το παράλογο της βίας και του πολέμου, τον θάνατο και τον έρωτα. Σημείο αναφοράς στην ξέγνοιαστη νιότη και την ελπίδα: ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια.

Ένα βιβλίο για μια άγνωστη εποχή της Ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα μέσα από μια ανατρεπτική ιστορία.

Η αναλυτική κριτική μου για το Βιβλίο Δεξί κίτρινο λουστρίνι


15. Το κουτί Συγγραφέας: Γιώτσας Γιώργος Εκδότης: Bell / Χαρλένικ Ελλάς

Η Ζένια, μαθήτρια της δευτέρας λυκείου, βιώνει μια δυσβάσταχτη καθημερινότητα όπου έρχεται αντιμέτωπη με το ρατσισμό και το μπούλινγκ στη γειτονιά της και στο σχολείο. Μέλος μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, με δυο γονείς που δείχνουν αδιάφοροι και επικίνδυνοι, η Ζένια δίνει όλη της τη φροντίδα και τη στοργή στον μικρό της αδερφό Νικόλα, που την έχει ανάγκη. Το πάθος της για τη μουσική και η ανακάλυψη των αισθημάτων ενός συμμαθητή της για κείνη, θα δώσουν στην κοπέλα την ελπίδα και το κίνητρο που χρειάζεται για να προχωρήσει μπροστά. Μέχρι τη στιγμή που ένας καθηγητής της θα εισβάλει στη ζωή της, την ίδια περίοδο που ο αδερφός της αρρωσταίνει πολύ σοβαρά. Τότε εκείνη θα αρχίσει να γλιστράει στα σκοτάδια του μυαλού... και ο εφηβικός της θυμός θα εξαπλωθεί μέσα της όπως το μελάνι εξαπλώνεται στο καθαρό νερό. Το "Κουτί" είναι ένα βιβλίο για τις φωτεινές αλλά και τις σκοτεινές πλευρές των ανθρώπων... Ένα σκληρό και ταυτόχρονα ευαίσθητο μυθιστόρημα για το θυμό, τα όνειρα, τη φιλία και την αγάπη. Μια συγκλονιστική ιστορία για το πώς η ελπίδα ενός νέου ανθρώπου αγωνίζεται να επιβιώσει μέσα σε μια πραγματικότητα που του ζητάει να θυσιάσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει.

Θέμα σύγχρονο, αλλά συνάμα πρωτότυπο. Γλώσσα σκληρή, αλλά παράλληλα τρυφερή. Έφαγα απανωτά χαστούκια από την υποκρισία και την αναβλητικότητα της σημερινής κοινωνίας. Διαβάζοντας το ένιωσα υπεύθυνη για όλη την σαπίλα που μας περιβάλλει. Όλοι είμαστε υπέυθυνοι για την αφύπνιση της κοινωνίας και την προστασία των παιδικών ψυχών που βάλλονται καθημερινά απο καταστάσεις και ευθύνες που δεν συμβαδίζουν με την ηλικία τους.  Διαβάστε αναλυτικά την Κριτική μου για το Βιβλίο Το κουτί


14.  Η οργή του τυφλού ποταμού Συγγραφέας: Μαζοκοπάκη Εύα Εκδότης: Εκδόσεις Πηγή

Σε ένα μικρό χωριό της Κρήτης, κοντά στα νερά του Τυφλού ποταμού, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας κλειστής, συντηρητικής ανθρώπινης κοινωνίας, πλασμένης από ένα συνονθύλευμα αγγέλων και δαιμόνων επί γης. Κρίματα, ενοχές, ψέματα, πάθη, αναμεμειγμένα με πόθους, όνειρα, ελπίδες, αγάπη... Οι ανθρώπινες ύβρεις αμέτρητες, το σκοτάδι των ψυχών απύθμενο. Η νέμεση καραδοκεί και η κάθαρση πλησιάζει. Ο ποταμός του χωριού είναι Τυφλός ή η τυφλότητα ανήκει στη σφαίρα της ανθρώπινης εσωτερικότητας; Ένας οργισμένος "Τυφλός ποταμός" μπορεί να ξεπλύνει τα κρίματα και να οδηγήσει στην κάθαρση; Να φέρει την όραση στις απαίδευτες ψυχές και να χαρίσει το φως στις λεηλατημένες ζωές; θεραπεύεται άραγε η τυφλότητα της ψυχής;

Άλλο ένα βιβλίο Κοινωνικό που το διαβάζεις με κομμένη την ανάσα. Η αναλυτική κριτική μου για το βιβλίο Η Οργή του Τυφλού ποταμού 


13. Χωρίς ασπίδα Συγγραφέας: Kingsolver Barbara Εκδότης: Διάπλαση

Για τη Γουίλα Νοξ τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά.

Το περιοδικό στο οποίο αρθρογραφούσε κλείνει ξαφνικά, και ο άντρας της χάνει τη μόνιμη θέση του καθηγητή στο πανεπιστήμιο. Αναγκάζονται να μετακομίσουν από τη Βιρτζίνια σε ένα παμπάλαιο ετοιμόρροπο σπίτι που κληρονόμησαν στο Βάινλαντ του επαρχιακού Νιου Τζέρσεϊ, και ο Γιάννος προσπαθεί να τα μπαλώσει με μια προσωρινή σύμβαση με το πανεπιστήμιο της Φιλαδέλφειας. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Γουίλα έχει επιπλέον φορτωθεί τον άρρωστο, ξεροκέφαλο και αντιδραστικό πεθερό της, την 26χρονη επαναστάτρια κόρη της, που εμφανίζεται ξαφνικά μετά από χρόνια απουσίας, και τον νεογέννητο εγγονό της, τον οποιο ο γιος της αφήνει στη δική της φροντίδα μετά την αναπάντεχη αυτοκτονία της φίλης του.

Σε μια προσπάθεια να βρει επιχορηγήσεις από απίθανες πηγές, η Γουίλα ερευνά το ιστορικό παρελθόν του σπιτιού. Περίπου 150 χρόνια νωρίτερα ζούσε εκεί ο 30χρονος καθηγητής φυσικών επιστημών Θάτσερ Γκρίνγουντ, που αντιμετώπιζε τα δικά του προσωπικά και οικονομικά αδιέξοδα. Απογοητευμένος από μια σύζυγο που ενδιαφερόταν μόνο για τις ανέσεις και την κοινωνική άνοδο, αγωνιζόταν να υπερασπιστεί τις καινοτόμες επιστημονικές θεωρίες της εποχής ενάντια στον αυταρχισμό του συντηρητικού εργοδότη του, αλλά και του Λάντις, του τυχοδιώκτη κυβερνήτη/ιδιοκτήτη αυτής της ουτοπικής κωμόπολης. Μόνη του παρηγοριά η φιλία του με τη γειτόνισσα Μαίρη Τριτ, μια ερασιτέχνιδα φυσιοδίφη που διατηρούσε εκτενή αλληλογραφία με τον ίδιο τον Κάρολο Δαρβίνο και άλλους διαπρεπείς επιστήμονες, υπερμάχους των νέων ιδεών.

Ακολουθώντας ως την κορύφωσή τους τις δύο παράλληλες ιστορίες, που διαδραματίζονται στον ίδιο χώρο με μια χρονική απόσταση σχεδόν ενάμιση αιώνα, η Μπάρμπαρα Κινγκσόλβερ σκιαγραφεί με χιούμορ και ενσυναίσθηση τις συνθήκες της ζωής σε καιρούς χαλεπούς, σ’ έναν κόσμο όπου τα δεδομένα έχουν πια αλλάξει. Ένα τρυφερό και διεισδυτικό μυθιστόρημα που, μέσ’ από οικογενειακές αντιπαραθέσεις, ηθικά διλήμματα, κοινωνικές διαψεύσεις, πνευματικές προκλήσεις και περιβαλλοντικές ανησυχίες, αναδεικνύει με συναρπαστικό τρόπο την πολύτιμη ικανότητα του ανθρώπινου είδους να αντέχει, να προσαρμόζεται και, τελικά, να επιβιώνει.

Ένα βιβλίο έκπληξη της χρονιάς για μένα μιας και έχει ακουστεί ελάχιστα. Εγώ αυτά τα βιβλία ψάχνω τα χωρίς εκκωφαντικό ήχο και τα χωρίς παραφουσκωμένη διαφήμιση. Νιώθω υπερήφανη λοιπόν που το ανακάλυψα. Την αναλυτική μου Κριτική για το Βιβλίο Χωρίς Ασπίδα 


12. Πικρό γάλα Συγγραφέας: Σακελλαρόπουλος Μένιος Εκδότης: Ψυχογιός

Γιάννενα, 1960.

Το νήμα της ζωής, τυλιγμένο με αγκάθια και πόνο, ενώνει απρόσμενα δυο πιτσιρίκια σε μια από τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης, τον Ζηρό. Ο Φώτης κι ο Διονύσης περνάνε μαζί με την Ελλάδα τον δικό τους Γολγοθά. Δυο τρομοκρατημένες παιδικές ψυχές γνωρίζουν σκληρούς επιτηρητές και ομαδάρχες, μακριά από την αγκαλιά και την ασφάλεια της μάνας. Γίνονται σταυραδέλφια και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο Φώτης μετατρέπεται σε αγρίμι κι η ζωή του σημαδεύεται από αποδράσεις, μετέωρες σκέψεις, αγάπη και μίσος για τη μάνα του, αμφισβήτηση της ίδιας της ζωής. Όλα στην κόψη του ξυραφιού, δίπλα στη λίμνη της κυρα-Φροσύνης. Τα δυο παιδιά χάνονται μέσα στον χρόνο. Η ζωή δεν έχει πει την τελευταία λέξη…

Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας, στα χρόνια της βασιλείας, της δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης. Μια αληθινή σπαρακτική ιστορία, μέσα από τα μάτια του αγριμιού της Ηπείρου, που συγκλονίζει και τον πιο ψυχρό αναγνώστη.

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία αποτύπωσης μιας αληθινής ιστορίας. Ντράπηκα που έχω πάει δεκάδες φορές στα Γιάννενα. Έχω επισκεφτεί το νησί 3 φορές και δεν ήξερα την ιστορία του Φώτη αυτού του ανθρώπου που έζησε τα απίστευτα. Δεν υποτάχτηκε ποτέ και κατάφερε το όνομα του να δεθεί με την ιστορία της πόλης που τον σημάδευσε, Διαβάστε την αναλυτική κριτική μου για το βιβλίο Πικρό Γάλα   


 

11.  Για μια χούφτα αλεύρι Συγγραφέας: Σωτήριος Γ. Μάιπας Εκδότης: Μιχάλης Σιδέρης

Ο Γιόζεφ, ο νεαρός Γερμανός, ακολουθεί τον πατέρα του στην Αίγινα. Ο σκληροτράχηλος διοικητής που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τον Χίτλερ λεηλατεί τα πάντα και αφήνει τους Έλληνες να πεινούν και να αργοπεθαίνουν. Δεν έχει υπολογίσει όμως την αντίσταση! Μπορεί μια χούφτα αλεύρι να κατατροπώσει το ναζιστικό ιδεώδες; Μπορεί ένα χωριό από σκελετωμένα κορμιά να κερδίσει τους χιτλερικούς και τους προδότες; Ένα ταξίδι στον χρόνο, στη θυελλώδη εποχή του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου, με φόντο την Αίγινα, το Βερολίνο και τη Ρώμη, αλλά και τις άγριες θάλασσες όπου βρέθηκαν Έλληνες ναυτικοί, με τελικό προορισμό την ήττα των χιτλερικών και τον διωγμό τους από το ελληνικό νησί.
Δεν έφυγαν όμως έτσι απλά… Κάτι άφησαν πίσω τους.

Κάθε κοινό μέλλον, μία αδιάκοπη μάχη ενάντια στον ναζισμό και σε κάθε μασκαρεμένη όψη του. Ας εδραιώσουμε και το δικό μας κοινό μέλλον πάνω στις αξίες που προσπαθεί εναγωνίως να σβήσει ο ναζισμός. Τότε, μπορούμε να πούμε ότι ξεκινήσαμε να κερδίζουμε.
Το βιβλίο αυτό είναι ένα μικρό συγκλονιστικό αποτύπωμα ανθρώπων που βίωσαν την κατοχή. Κομμάτι κομμάτι συμπληρώνουν τον καμβά μιας ατελείωτης ανθρώπινης τραγωδίας, αλλά και μιας ελπιδοφόρας ανθρώπινης αυτοθυσίας για τις αξίες της ελευθερίας. Το θέμα του καθόλου πρωτότυπο. Η εποχή της κατοχής είναι μια εποχή για την οποία έχει χυθεί τόνος μελάνης. Είναι εξαιρετικά πρωτότυπη όμως η σύνθεση του. Πολλές ιστορίες σαν λογοτεχνικό λεύκωμα που η κάθε μια αποτυπώνει εικόνα και συναίσθημα τόσο δυνατό και τόσο μεγάλο.  Διαβάστε αναλυτικά την κριτική μου για το Βιβλίο Για μια χούφτα αλεύρι

10.  Μαύρο νερό Συγγραφέας: Μακρόπουλος Μιχάλης Εκδότης: Κίχλη


Ένας πατέρας κι ο ανάπηρος γιος του, με όπλο την αγάπη που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, παλεύουν να επιβιώσουν σ' ένα χωριό που ερημώνει, στα βουνά της Ηπείρου. Γύρω τους έχει συντελεστεί μια οικολογική καταστροφή· το νερό πλέον δεν πίνεται, τα ζώα και τα φυτά είναι δηλητηριασμένα.

Ο αγώνας τους δίνεται με λόγο λιτό και ποιητικό στο "Μαύρο νερό".



  


9. Το πορτραίτο Συγγραφέας: Φραγκιαδουλάκη Αφροδίτη Εκδότης: Εκδόσεις Πνοή

Τα φθινοπωρινά απογεύματα μια παράξενη θλίψη απλώνεται στα βουλεβάρτα. Το νερό της βροχής ξεπλένει ιστορίες και πόθους και όνειρα. Από την πλατεία Μαντελέιν μέχρι τον σιδερένιο Πύργο, ακούγεται αχνά ένα μονότονο τραγούδι.

Ποτέ δεν θα θυμόταν τι έγινε ακριβώς στη συνέχεια. Αισθάνθηκε μόνο μια υπόγεια ενέργεια να την τραβάει προς τα πίσω. Την ενέργεια μιας ψυχής που φώναζε: "Κοίτα με, πάμε μια βόλτα μαζί στη βροχή, να πιούμε, να γελάσουμε, ν' αγκαλιαστούμε... Μου λείπεις τόσο κι ας μη σε ξέρω. Ο χρόνος ποτέ δεν φτάνει για ν' αγαπήσεις και ν' αγαπηθείς. Ο χρόνος πάντα υπερβάλλει. Τρέχει με ασύλληπτη ταχύτητα και μένει ακίνητος στο σύμπαν. Ας υπερβάλλουμε κι εμείς. Έλα κοντά μου".

Παρίσι. Μια βόλτα στη βροχερή Βαστίλη. Ένα τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα. Δυο άγνωστοι που το τέρας της βίας ενώνει για πάντα.

Αστράκι. Στην άλλη άκρη της Ευρώπης, σ' ένα μικρό χωριό που δεν υπάρχει στον χάρτη της Κρήτης, η Σοφία, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εφιάλτη, ρίχνεται αντίστροφα στο ρέμα του χρόνου. Ανοίγει τις πόρτες της μνήμης. Με όχημα το πορτραίτο ενός άνδρα, ταξιδεύει στο παρελθόν, και στο καθρέφτισμά του αντικρίζει το μέλλον της.

Με μια συγκινητική εξιστόρηση, μέσα απ' τα μάτια ενός παιδιού, αναβιώνει τα χρόνια της Κατοχής, της πείνας, του ξενιτεμού. Ζει τον απαγορευμένο έρωτα του Γιώργη για την Καλλιόπη και παίρνει ένα πολύτιμο μάθημα. Ο άνθρωπος είναι εν δυνάμει μετανάστης. Κανένας τόπος και κανένας πόλεμος δεν είναι ικανός να ξεριζώσει από την καρδιά του την αγάπη για ό,τι αφήνει πίσω του. Όλη του τη ζωή επιστρέφει "σπίτι". Γιατί το σπίτι είναι δέρμα. Ξύνεις σοβά και βρίσκεις φλέβες. Φωτογραφίες αγκαλιά με το καρφί στον τοίχο. Χαρές και λύπες στο μπαούλο και λόγια ανομολόγητα στη φυλακή του αίματος.

Το κυρίαρχο σημείο του Βιβλίου είναι ο Έρωτας με ιδιότητες που αλλάζουν μορφή μέσα απο τα συναισθήματα των ηρώων. Δυο άγνωστοι συναντιόνται σε μια τρομοκρατική επίθεση. Τα όσα βιώνουν και τα όσα νιώθουν πως τους ένωσαν έστω και στιγμιαία θα τους ωθήσει να ψάξουν τις ρίζες τους. Ακολουθώντας τον έρωτα και την νοσταλγία της Πατρίδας. Ακολουθώντας τα δικά τους ερωτικά και μυστηριώδη ερωτικά σκιρτήματα. Ιχνηλατώντας έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που διεκδικεί την δικαίωση για αυτούς που έφυγαν και για αυτούς που έμειναν. Η εκπλήρωση ενός ταξιδιού της επιστροφής που δεν έγινε ποτέ. Η Βία και η τρομοκρατία, ο πόλεμος και η φτώχεια. Η ξενιτιά. Η Νοσταλγία. Μια αγάπη ανάρμοστη, αλλά αληθινή και μοιραία. Μια αίσθηση ή παραίσθηση έρωτα που γεννιέται ξαφνικά και απρόσμενα στα συντρίμμια μιας αποτρόπαιας έκρηξης. Μια αλυσίδα γεγονότων που προσπαθεί να ενώσει το ανεπίτρεπτο του χθες με το αναπόφευκτο του σήμερα. 

Διαβάστε αναλυτικά την κριτική του βιβλίου Το πορτραίτο


8. Στη γη της αιώνιας θλίψης Συγγραφέας: Κυζιρόπουλος Γιάννης Εκδότης: Πνοή

Ο Ιάσονας και οι φίλοι του πασχίζουν να επιβιώσουν σε μια Αθήνα που μαστίζεται από λιμό. Στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή πέφτουν σε ενέδρα, με αποτέλεσμα να χάσει τους συντρόφους του. Ο ίδιος καταφέρνει να διαφύγει και κάνει σκοπό της ζωής του να πάρει εκδίκηση. Στην πορεία γνωρίζει έναν μυστηριώδη ξένο που θα αλλάξει όλα όσα νόμιζε πως ήξερε, καθώς και τον έρωτα της ζωής του. Μέσα από ζωντανές περιγραφές, αναδρομές στο παρελθόν και αλλεπάλληλες ανατροπές, ξετυλίγεται μαεστρικά μια αλληλουχία γεγονότων η οποία οδηγεί την πλοκή προς μία κορύφωση που έχει χτιστεί από την πρώτη κιόλας σελίδα.

Πρόκειται για μια ιστορία για τις ιδέες, τον έρωτα, την αγάπη, την ελευθερία, τη νομοτέλεια που διέπει τον κόσμο και την αναζήτηση του νοήματος της ύπαρξης. Οι κεντρικοί χαρακτήρες μοιάζουν παγιδευμένοι σε μια σκακιστική παρτίδα στον χωροχρόνο, και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε κατά πόσον μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή και τη μοίρα μας. Ένα αλληγορικό αστικό μυθιστόρημα, ένα σκοτεινό παραμύθι, που ακροβατεί ανάμεσα στον ωμό ρεαλισμό της καθημερινότητας και τον ρομαντισμό μιας άλλης εποχής, εμπνευσμένο από την κλασική λογοτεχνία. Ένα βιβλίο γι' αυτούς που έχουν χάσει κάτι δικό τους για πάντα, για όσους έχουν την ανάγκη να αισθανθούν. Ένα βιβλίο για τους μοναχικούς νοσταλγούς του επέκεινα...

"Δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά δέντρα που στέκουν αγέρωχα, μονάχα μέχρι να τα κατακρεουργήσει ο αδυσώπητος πέλεκυς της ζωής, με τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει. Κι αν τύχει και σταθούμε τυχεροί, και πέσουμε σε χέρια εργατικά, ίσως τότε, τουλάχιστον, προκύψει κάτι όμορφο απ' αυτή την τόσο αναπάντεχη τραγωδία..."

Ένα μυθιστόρημα που επιχειρηματολογεί διαρκώς και αποδεικνύει μέσα από την έντονη αμφισβήτηση των ιδεών ,πως όλες οι πράξεις μας αφήνουν το ίχνος τους και έχουν μια αέναη επίδραση μέσα στο σύμπαν. Όλες οι σκέψεις μας έχουν την επιρροή τους στο βάθος του χρόνου. Το κάθε τι που κάνουμε ή δεν κάνουμε αφήνει το αποτύπωμα του επάνω στην γη. 
Διαβάστε αναλυτικά την Κριτική μου για το βιβλίο Στη γη της αιώνιας θλίψης


7.  Οι ρετσίνες του βασιλιά Συγγραφέας: Ζουργός Ισίδωρος Εκδότης: Εκδόσεις Πατάκη



Κάποιο απόγευμα του φθινοπώρου, ένας ηλικιωμένος άντρας κάνει την εμφάνισή του στο χωριό. Μερικοί τον αναγνωρίζουν και ισχυρίζονται πως τον είχαν δει τον προηγούμενο χειμώνα να επιθεωρεί τις εργασίες στον πύργο, αυτόν που στέκεται στο τέρμα της μεγάλης ανηφόρας.

Βρισκόμαστε στην Ελλάδα στην εποχή της κρίσης, της ανεργίας και της νεανικής μετανάστευσης. Ο άντρας εγκαθίσταται στον πύργο, ένα εμβληματικό αρχοντικό, πατρικό της γυναίκας του που έχει πεθάνει. Ο Λεόντιος Έξαρχος είναι ένας καλοβαλμένος αστός που έχει υπερβεί την έβδομη δεκαετία της ζωής του, εύρωστος επιχειρηματίας με πλούτο εμπειριών, έχει ταξιδέψει σε κάθε γωνιά της γης και έχει συναναστραφεί ανθρώπους με ισχύ. Ο Έξαρχος έχει τρεις κόρες από τις οποίες οι δύο διαπρέπουν στο εξωτερικό ενώ η μικρότερη ζει στην Αθήνα. Η παρουσία του στο μικρό χωριό γεννάει φήμες, όπως ήταν αναμενόμενο, οι οποίες εντείνονται απ’ τη στιγμή που γίνεται γνωστό πως αυτός ο άρχοντας με την αυταρχική συμπεριφορά και το γεμάτο πορτοφόλι έχει έρθει για να εγκατασταθεί κι όχι να φύγει με τις πρώτες βροχές, τότε που το χωριό αρχίζει να ερημώνει.

Στη διάρκεια ενός χρόνου, όσο κρατάει η δράση του μυθιστόρηματος, πίσω απ’ τις κουρτίνες της κάθε μέρας ελλοχεύει μια σκοτεινή οικογενειακή ιστορία αλλά και ο ίδιος ο σαιξπηρικός κόσμος ως αδιάγνωστη ασθένεια: πύργοι, βασιλιάδες, κόρες, γελωτοποιοί, εξουσία, προδοσία, αίμα…

Το μυθιστόρημα συνομιλεί πότε φανερά και πότε υπόγεια με τον Βασιλιά Ληρ, όπως και με τον χθόνιο πολιτισμό των αμόρφωτων αγροτών του Ραμπελαί στον Γαργαντούα. Στο κείμενο εξυφαίνεται αφενός η σταδιακή αποδόμηση ενός εξουσιαστή πατριάρχη κι αφετέρου η αμηχανία και ο τρόμος αυτού του μικρού βασιλιά μπροστά σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες, που ο ίδιος δεν μπορεί πια να τον διαχειριστεί. Το μυθιστόρημα ασχολείται και με το γέλιο, με την άγονη αναζήτησή του, τη δίψα να το αιχμαλωτίσουμε, την αποτυχία να νιώσουμε τη γάργαρη επέλασή του.

Μελαγχολικό, ψυχαναλυτικό και ηθογραφικό, αγγίζει σε βάθος την αγωνία της επιβεβαίωσης, Την επιρροή της μοναξιάς, την πίκρα της προδοσίας. Τις συνέπειες της σωματικής φθοράς και της ηλικιακής κατάρρευσης. Τον φόβο του θανάτου. Την συγκάλυψη της νεότητας και της ωριμότητας. Τον συμβιβασμό και την γνώση της παρακμής. Την σύγκρουση με τον ίδιο μας τον εαυτό τελικά σε μια κούρσα εξομολόγησης χωρίς παρωπίδες και χωρίς περιορισμούς. Χωρίς τις υπεκφυγές που εμποδίζουν την γνώση της αλήθειας. Με ωμές παραδοχές και αμείλικτους προβληματισμούς φτάνει έως το κόκκαλο της ανθρώπινης υπόστασης. 

Διαβάστε αναλυτικά την κριτική μου για το βιβλίο Οι ρετσίνες του βασιλια

 

6. Η γιατρίνα Συγγραφέας: Τραυλού Πασχαλία Εκδότης: Διόπτρα

«Διαβολοθήλυκο» αποκαλούσε ο παπάς του Ναγκιρέβ τη Σουζάνα Φαζέκας. Οι γυναίκες, όμως, του χωριού τη θεωρούσαν φύλακα-άγγελό τους, όχι μόνο επειδή πρόσφερε τις υπηρεσίες της ως μαμή και πρακτική γιατρός, αλλά επειδή τις γλίτωσε από το αμείλικτο πεπρωμένο τους σε μια κοινωνία όπου δεν είχαν το δικαίωμα να διαλέγουν τους συντρόφους τους οι ίδιες.

Γιατί η Σουζάνα έραβε φουστάνια, μαντάριζε σκισμένα φρύδια και γόνατα και ξήλωνε προκαταλήψεις κι ενδοιασμούς. Θεωρώντας υποχρέωσή της ό,τι για τους κοινούς θνητούς είναι έγκλημα και αμαρτία, ανέλαβε δράση σ’ αυτή τη γωνιά της Αυστροουγγαρίας από το 1911 έως το 1919. Κι έγινε με τα γιατροσόφια και τα φαρμάκια της η «θεά» του Ναγκιρέβ? τιμωρός και εκδικητής? παρατρεχάμενη της θείας δίκης.

Μόνο όταν θα γνωρίσει τον Έλληνα γιατρό Στράτο Κεκέρογλου συμφιλιώνεται με το τραύμα που κουβαλά από παιδί και τολμά να κοιτάξει στον καθρέφτη της ψυχής της την αλήθεια. Ένα βιβλίο που αποδεικνύει πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, στην αθωότητα και την ενοχή, στην απελπισία και την παράνοια, όταν οι μύχιες πληγές αδυνατούν να επουλωθούν.

Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που φαντάζουν πιο ευρηματικά απ’ τη φαντασία.

Ένα απο τα καλύτερα βιβλία της συγγραφέως που το διαβάζεις με κομμένη ανάσα.


5.  Κασετίνα Συγγραφέας: Κουνούνη Θάλεια Εκδότης: Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη


Έξι σύγχρονα εγκλήματα, αναπαραστάσεις πειραμάτων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια ψυχίατρος και ένας πρώην ναζί ενενήντα έξι χρόνων, σε φυλακή της Αριζόνα, που δημιουργούν μια ξεχωριστή σχέση. Ένα ζευγάρι του σήμερα που αποφασίζει να συμμετάσχει σε ένα διαστροφικό παιχνίδι.

Ένας Εβραίος επιστήμονας που διατηρεί τη θέση του στα πανεπιστημιακά εργαστήρια του ναζιστικού Βερολίνου με την ανοχή των Αρχών, αφού οι έρευνές του εξυπηρετούν τον στόχο τους.Έρευνες που ξεκινούν από το ψυχιατρικό άσυλο Ζόνεσταϊν στην Πίρνα, συνεχίζονται στα Ινστιτούτα Κάιζερ Βίλχελμ στο Ντάλεμ, στο Ινστιτούτο Έρευνας Εγκεφάλου στο Μπουχ και ολοκληρώνονται με ανθρώπινα πειραματόζωα σε μια βίλα της Δρέσδης.

Μια ανάσα πριν από το τέλος του πολέμου, στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου οι Ες-Ες αξιωματικοί καταστρέφουν όσο περισσότερα στοιχεία μπορούν, αφού φροντίζουν πρώτα να τα καταγράψουν στο ασυνήθιστο μυαλό ενός δεκαεφτάχρονου κοριτσιού.

Μια φόρμουλα κλεισμένη σε μια κασετίνα εβδομήντα χρόνων που απειλεί να καταστρέψει τον κόσμο. Και ο συγκλονιστικός μονόλογος της Χελένα. Αντέχεις να ενώσεις τα κομμάτια;

Έρχεται το φθινόπωρο και πολλές κοπέλες γύρω μου γιορτάζουν με τον δικό τους τρόπο το Ρος Ασανά. Σκέφτονται, μετανοούν, λένε προσευχές. Μου είναι αδιάφορο αν για τους Εβραίους ξεκινά καινούριος χρόνος, το ίδιο θα ένιωθα αν σήμερα ήταν η μέρα που, ως Γερμανίδα, θα γιόρταζα την Πρωτοχρονιά.

Όμως οι προσευχές τους το βράδυ με ηρεμούν. Περνούν οι δέκα μέρες και φτάνει το Γιομ Κιπούρ, η μέρα εξιλέωσης, η νύχτα που το Μπάρακ θα γεμίσει από μελωδίες που ενεργοποιούν μέσα μου ένα «κάτι» που δεν μπορώ να το εξηγήσω, είναι όμως τόσο δυνατό, που σκεπάζει κάθε προηγούμενο συλλογισμό μου. Είναι η νύχτα που γεννιέται αυτό το «κάτι» μου. Δε θα προλάβω να το στολίσω με υποσχέσεις και με αχνές ελπίδες, γιατί αρχίζει μέρα με τη μέρα να μας βρίσκει το κρύο. Και όλα γύρω μου παγώνουν. Και όλα μέσα μου παγώνουν.

Κρυώνω πολύ. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο πολύ. Αν έπειτα από όλα αυτά που πέρασα και περνώ στο στρατόπεδο του Μπίρκεναου πρέπει να το περιγράψω με μια λέξη, αυτή θα διαλέξω: κρύο!

Ένα συγκλονιστικό βιβλίο. Το ολοκαύτωμα μέσα απο μια ιστόρία που καθηλώνει και διδάσκει. 

Διαβάστε την αναλυτική κριτική μου για το βιβλίο Κασετίνα


4.  Για ένα τανγκό στη Σμύρνη Συγγραφέας: Γουβέλη Γιώτα Εκδότης: Διόπτρα


Ένας μεγάλος έρωτας στην αγκαλιά της Ιστορίας

Ανήμερα του Ευαγγελισμού του 1917, ο παπα-Κυριάκος ψάλλει το ανάθεμα «στον προδότη Βενιζέλο», ενώ η νεαρή Λευκιώ, προσφυγοπούλα από τη Σμύρνη μετά τους πρώτους διωγμούς στη Μικρασία, ακούει να ψιθυρίζουν ένα συνταρακτικό νέο: η μάνα του καλού της, η τρομερή Καλογρίβαινα, έπεσε του θανατά από τη φονική επιδημία που θέριζε την περιοχή. Ώστε το αξεπέραστο εμπόδιο στον έρωτα των δύο παιδιών έβγαινε από τη μέση… Όμως την κρίσιμη στιγμή το κακό συμμαχεί με τη μοίρα και το γαϊτανάκι των δραματικών εξελίξεων φέρνει τη Λευκιώ αντιμέτωπη με το φάσμα της κρεμάλας. Πάνω στην αγωνία της να σωθεί, η Λευκιώ θα συρθεί σε άλλους τόπους, στο σκοτάδι και στην ατίμωση, ενώ η βοή του πολέμου πλησιάζει.

Ονειρική Σμύρνη, μεγαλοαστική Αθήνα, δημοτικιστές, καθαρευουσιάνοι, σοσιαλιστές, Μικρασιατική εκστρατεία, οι κομβικοί σταθμοί του πεπρωμένου της. Και το όνειρο για ένα τανγκό με τον αγαπημένο της στο Και της Σμύρνης, ο φωτεινός της φάρος μέσα στη θύελλα.

Το Μέτρον Άριστον στην Λογοτεχνία. Ιστορικά  στοιχεία, ηθογραφία εποχής. Ψυχογράφηση ηρώων. Πλοκή Και ανατροπές σε πλήρη ισορροπία με μια γραφή που με κάθε εξέλιξη απογειώνει το συναίσθημα και την γνώση.

 

3.  Παλίρροια Συγγραφέας: Κωνσταντούρου Μαρία Εκδότης: Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη


Ποβέλια. Το στοιχειωμένο νησί κοντά στη Βενετία, όπου κατά τον Μεσαίωνα δέχτηκε χιλιάδες ανθρώπους χτυπημένους από τον μαύρο θάνατο, ενώ στις αρχές του εικοστού αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως ψυχιατρικό άσυλο. Εκατοντάδες ψυχικά ασθενείς υπέφεραν στα χέρια ενός παρανοϊκού γιατρού που τους χρησιμοποίησε σαν πειραματόζωα στις απάνθρωπες έρευνές του. Μέχρι και σήμερα ακούγονται πολλοί θρύλοι σχετικά με τους άρρωστους Βενετούς που περίμεναν να πεθάνουν, καθώς και για τα φαντάσματά τους που στοίχειωσαν το νησί.

Είναι όμως θρύλοι ή αλήθεια; Ο Αλεσάντρο, που θα αφήσει στην Ποβέλια την τελευταία του πνοή, θα γίνει μάρτυρας της Ιστορίας. Όμως θα καταφέρει να βοηθήσει τις έγκλειστες ψυχές που ζητούν τη γιατρειά; Θα θεραπευτούν οι πληγές με το πλήρωμα του χρόνου;

Ο άντρας κάθισε δίπλα της, κάνοντας το λεπτό στρώμα του κρεβατιού της να βουλιάξει. Μαζί του βούλιαξε κι η καρδιά της.«Μη φοβάσαι», ακούστηκε υπόκωφη η φωνή του. «Βαρέθηκα να περιφέρομαι τόσους αιώνες μόνος πάνω στις στάχτες. Θέλω έναν άνθρωπο για να μιλήσω. Να νιώσω ζωντανός ξανά...»Η φωνή του έφτασε σαν αντίλαλος στα αυτιά της. Η ανάσα του, όμοια με φλόγα, έγλειψε απειλητικά το πρόσωπό της. Τα ανύπαρκτα μάτια του θαρρείς και βυθίστηκαν στην ψυχή της. Παραλυμένη από τον τρόμο, έγειρε πίσω στο μαξιλάρι και τον άφησε να ξετυλίξει την ιστορία του.

Μια συγκλονιστική ιστορία που θέτει πολλά διλλήματα, Διλλήματα ζωής, συναναστροφής. Αυτοσυντήρησης, Επιστημονικής παραποίησης της ανθρωπιάς απέναντι στην εξέλιξη. Χωράει στα αλήθεια ο Μακιαβελισμός στην Ιατρική; Και μάλιστα στην ψυχιατρική που έχει να κάνει με το κέντρο της ανθρώπινης υπόστασης; Όταν την ίδια στιγμή με μέσα επιστημονικά αλλά θεμιτά και συμβατά μπορούμε να αγγίξουμε τις ψυχές των ανθρώπων που ψάχνουν για ίαση;

Διαβάστε αναλυτικά την κριτική μου για το βιβλίο Παλίρροια


2. Κάτω από την επιφάνεια Συγγραφέας: Johnson Daisy Εκδότης: Εκδόσεις Καστανιώτη


Οι λέξεις ήταν πάντοτε σημαντικές για την Γκρέτελ.

Ως παιδί, ζούσε με τη μητέρα της σε ένα πλοιάριο και μαζί είχαν επινοήσει μία διάλεκτο που χρησιμοποιούσαν μόνο οι δυο τους. Όμως έχουν να συναντηθούν δεκαέξι χρόνια. Οι αναμνήσεις έχουν πια ξεθωριάσει. Τώρα η Γκρέτελ εργάζεται ως λεξικογράφος, ενημερώνοντας λήμματα, όπως ταιριάζει στη μοναχική της φύση. Ώσπου ένα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο διακόπτει την απομόνωσή της.

Η Γκρέτελ ανακαλεί τον κρυφό κώδικα επικοινωνίας της παιδικής της ηλικίας και αρχίζει σιγά σιγά να θυμάται: την άγρια περίοδο που πέρασε στο ποτάμι, το παράξενο αγόρι που είχε έρθει να μείνει μαζί τους κάποιον χειμώνα και το αλλόκοτο πλάσμα –τον κλέφτη του καναλιού;– που κινούνταν μέσα στο νερό κι όλο πλησίαζε απειλητικά. Στο τέλος η ηρωίδα δεν έχει άλλη επιλογή παρά να γυρίσει πίσω.

Η Ντέιζι Τζόνσον ανασκευάζει τον αρχαιοελληνικό μύθο του Οιδίποδα, τοποθετώντας την τολμηρή ιστορία της σε ένα άγνωστο περιβάλλον της σύγχρονης Αγγλίας. Το Κάτω από την επιφάνεια είναι ένα μυθιστόρημα για την οικογένεια, την ταυτότητα, την αγάπη και το πεπρωμένο, ένα βιβλίο που αναστατώνει και συγκινεί.

Αστείρευτη συγκίνηση και εξαιρετική μυθοπλασία από μια συγγραφέα που αν συνεχίσει έτσι θα δημιουργήσει αριστουργήματα.


1.  Τίποτα δε χάνεται Συγγραφέας: Mehdi Cloé Εκδότης: Πόλις


Μια μικρή πόλη όμοια με τόσες και τόσες άλλες... κι έπειτα, κάποια μέρα, κατάχρηση εξουσίας... ένας αστυνομικός έλεγχος που παίρνει άσχημη τροπή... Ονομαζόταν Σαΐντ. Ήταν δεκαπέντε χρονών. Και είναι νεκρός. Εγώ, ο Ματιά, έντεκα χρονών, δεν τον γνώρισα. Μετά, όμως, είδα το μίσος να με περιτριγυρίζει, τη λύπη και την τρέλα να κατατρώει την οικογένειά μου μέχρι τη διάλυσή της... Αργότερα, ενώ παράξενα άτομα που μοιάζουν με μπάτσους με γυροφέρνουν, αναγνώρισα το πρόσωπο του Σαΐντ ζωγραφισμένο στους τοίχους της συνοικίας. Γκράφιτι με κόκκινη μπογιά και συνθήματα που απαιτούσαν δικαιοσύνη! Κι εκείνη τη στιγμή θα μπουν στο χορό, για να σπάσουν τη σιωπή, οι άνθρωποι της γειτονιάς, οι μάνες, οι αδερφές, οι φίλοι. Οπότε εγώ, ο Ματιά, ένα αγόρι έντεκα χρονών, μαζεύω τα κομμάτια του παζλ, προσπαθώ να καταλάβω και βλέπω ότι, ακόμα και νεκρό, το παρελθόν δεν είναι ποτέ αληθινά θαμμένο! Και κανένας δεν είπε ότι αυτό είναι δίκαιο...

Η κατάχρηση εξουσίας μέσα από την οποία η συγγραφέας προτάσσει κοινωνικά ζητήματα, όπως οι κοινωνικές ανισορροπίες. Οι δυσκολίες στις οικογενειακές σχέσεις. Η Κατακραυγή της αδικίας και της ατιμωρησίας. Ένα έντονο ψυχογράφημα επίκαιρων καταστάσεων και έντονων προβληματισμών είναι το βιβλίο που φέτος κέρδισε το απόλυτο της Καρδιάς μου.

Καλή χρονιά να έχουμε με υγεία και περισσότερα βιβλία. 






















Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Κριτική μου "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι" Πηνελόπη Κουρτζή - Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου

 Μια Μοναδική εποχή. Ένα Παγκόσμιο φαινόμενο που καθόρισε ζωές, αξίες, αντιλήψεις και δημιούργησε ένα πρωτότυπο άβατο στην Ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 60 και στην δεκαετία του 70, αποτελεί το κεντρικό θέμα του τελευταίου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Κουρτζή "Το κορίτσι με το σαλιγκάρι." Με φόντο την παραλία των Ματάλων στην Κρήτη παρακολουθούμε μια ιστορία γεμάτη ένταση, ανατροπές και κυρίως μεταστροφές. Μέσα από την προσέγγιση μιας ζωής που μοιάζει ανοίκεια, αλλά μετατρέπεται σε έναν κόσμο που αλλάζει μέσα από την επαφή με την φύση, την θάλασσα, τον πρωτόγονο τρόπο ζωής και την πραγματική επαφή με τους ανθρώπους.  Η Υπατία είναι μια γυναίκα εύθραυστη, μεγαλωμένη μέσα σε μια υπερπροστευτική οικογένεια που την εγκλώβισε μέσα σε μια ζωή χωρίς πρωτοβουλίες και χωρίς ελευθερία. Επιστρέφει από το Λονδίνο τον Μάρτιο του 1969 έχοντας στις αποσκευές της ένα πληγωμένο σαλιγκάρι. Όπως και το σαλιγκάρι με το σκασμένο καβούκι έτσι και εκείνη με σπασμένο κέλυφος βγαίνει α

Η Κριτική μου για το " Όλο το Φως που δεν μπορούμε να δούμε " Άντονυ Ντορ

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Με δυο παράλληλες ιστορίες αυτή της Μαρί Λορ Λεμπλάν, ενός τυφλού κοριτσιού από την Γαλλία. Και αυτή του Βέρνερ Πφέννιχ ενός ορφανού αγοριού από την Γερμανία μαθαίνουμε με έναν εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο το φως και το σκοτάδι του πολέμου. Το φως και το σκοτάδι της Ψυχής των ανθρώπων. Η Μαρί Λορ έχει μάθει να ζεί στο σκοτάδι απο πολύ μικρή ηλικία, ζει με τον πατέρα της ο οποίος είναι κλειθροποιός στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι. Μαθαίνει να ζει και να κινείται μέσα στην γειτονία που κατοικεί απομνημονεύοντας την διαδρομή που βασίζεται σε μια μακέτα που έχει κατασκευάσει ο πατέρας της και αποτελεί πανομοιότυπη απομίμηση και της παραμικρής λεπτομέρειας της γειτονίας. Ψηλαφώντας και απομνημονεύοντας τις λεπτομέρειες μπορεί να βαδίζει μέσα στα στενά σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Να εξερευνά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται.  Όταν όμως οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Παρίσι πατέρας και κόρη αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να καταφ

Η Κριτική μου για το " Αμαλία " Σπύρος Πετρουλάκης

Γράφει η Γεωργία Ρετετάκου Η Αμαλία είναι το τέταρτο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη που διαβάζω. Ένα Βιβλίο εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα του. Τόσο στον ρυθμό, όσο και στην εξέλιξη του. Ένα Βιβλίο με δυνατές εικόνες που κάνουν επίθεση στο μυαλό. Με σκηνές σαν μέταλλο σκληρές. Που γεμίζουν με ένταση την καρδιά του Αναγνώστη. Αλλά και εύπλαστες που χαλαρώνουν όταν το μυαλό και η ψυχή του δεν αντέχει άλλο. Η Ιστορία εναλλάσσετε ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Με σωστές και ισορροπημένες τοποθετήσεις που εντείνουν την αγωνία και ανεβάζουν κατακόρυφα το μυστήριο. 35 Χρόνια πριν σε ένα ορεινό χωριό της Κορινθίας σε μια κλειστή κοινωνία η εξαφάνιση της γιαγιάς Αμαλίας προβληματίζει αλλά και αρχίζει να βάζει σε ένα περίεργο ρυθμό εξελίξεις που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει και να υπολογίσει την πορεία τους. Μια οικογένεια που ζει μέσα σε ένα κλίμα που το τρέφει η δειλία και η βία. Ένα χάρισμα δοσμένο σαν βαριά κληρονομία. Ένας φθόνος που πηγάζει από σκοτεινά και απροσδιόριστ